film★★★½☆
In ‘The Lost Daugher’ zie je hoe onverwerkte trauma’s en gebakken octopus een zwoel vakantiesfeertje weten te scheppen
Van Maggie Gyllenhaal, met Olivia Colman, Jessie Buckley en Dakota Johnson
DRAMA De lijst van actrices die in de regiestoel plaatsnemen (denk aan Jodie Foster, Angelina Jolie en Greta Gerwig) is onlangs weer wat langer geworden: Halle Berry maakte haar regiedebuut met ‘Bruised’, Rebecca Ferguson met ‘Passing’, en de van ‘The Dark Knight’ en ‘Secretary’ bekende Maggie Gyllenhaal met ‘The Lost Daughter’, het verhaal van een professor (de alweer puike Olivia Colman) die tijdens haar vakantie op een Grieks eiland de confrontatie aangaat met de demonen uit haar verleden als jonge mama. ’t Is knap hoe Gyllenhaal een even zwoel als dreigend vakantiesfeertje weet te scheppen, en daarnaast siert het haar dat ze in haar verfilming van de roman van Elena Ferrante twee ongemakkelijk onderwerpen durft aan te snijden, namelijk: 1) niet alle moeders hebben een moedergevoel, en 2) neerkomende dennenappels zijn even gevaarlijk als vliegtuigbommen. (es)
Vanaf 15 december in de bioscoop en vanaf 31 december op Netflix.
