In ‘The Sex Lives of College Girls’ passeren de rake grappen zo snel dat je het soms nauwelijks door hebt

Het Amerikaanse ‘The Sex Lives of College Girls’ brengt op zich hetzelfde soort verhaal als het Vlaamse ‘2DEZIT’ (★★☆☆☆), over enkele jongvolwassenen die hun weg zoeken door hun eerste jaren op de universiteit en hun eigen seksualiteit. Maar in tegenstelling tot wat de titel laat vermoeden is de reeks uit de VS, zoals het tweede seizoen opnieuw bewijst, minder vulgair, charmanter en veel grappiger dan de serie van bij ons en verdient ze het daarom ook om een grotere hit te worden.

Bij de start van het tweede seizoen, waarvan de eerste twee afleveringen nu te bekijken zijn op Streamz, is Thanksgiving net achter de rug en keren de dames nadat ze hun vakantie bij hun familie hebben doorgebracht terug naar Essex. De even grappige als geile Bela probeert na haar nare ervaringen bij The Catallun een comedytijdschrift met alleen maar vrouwelijke auteurs uit de grond te stampen maar komt er al snel achter dat dat niet evident is. Whitney, die omdat ze een redelijk foute relatie met haar coach had afscheid moest nemen van het voetbal, waagt nu haar kans in het waterpolo. Leighton komt eindelijk uit de kast en wil daarna haar achterstand op seksvlak inhalen. En Kimberly heeft tijdens de bijna veertig uur durende rit van thuis naar de universiteit geen moment gevonden om haar ouders te vertellen dat ze betrapt is op spieken en haar studiebeurs kwijt is, zodat ze op zoek moet naar een andere geldbron. Kimberly’s fraude heeft ook een weerslag op de hele groep vriendinnen, want door haar zijn enkele andere studenten van de universiteit getrapt waardoor ze allemaal ‘persona non grata’ zijn geworden bij de clubs op de campus.

Dat zijn allemaal geen wereldschokkende of zelfs verrassende verhaallijnen, maar de toon zit van bij de eerste scènes die de studentes samen hebben - in hun kamer, waar Bella rondloopt in ondergoed, en niet eens haar ondergoed - zo goed dat dat geen bezwaar kan vormen. ‘The Sex Lives of College Girls’ is geen reeks die voortgestuwd wordt door plotwendingen maar die het moet hebben van de charme van de hoofdpersonages en de knisperende dialogen die vol zitten met culturele referenties en halve of hele grappen die zo snel passeren dat je het soms nauwelijks door hebt. Het beste voorbeeld van dat laatste zit al in de eerste aflevering, waar de vertrouwenspersoon van het studentenhuis van de meisjes een evenement waarbij studenten halfnaakt door de sneeuw wandelen omschrijft als ‘our oldest non-racist tradition’ - een erg spitante steek naar het elitaire en wereldvreemde karakter van de gemiddelde Amerikaanse universiteit.

Eigenlijk heeft ‘The Sex Lives of College Girls’ krek dezelfde kwaliteiten als ‘Never Have I Ever’ (★★★★½), die andere serie van scenariste Mindy Kaling die op Netflix al drie seizoenen lang uitstekende televisie oplevert. Alleen het succes blijft wat uit, want zeker bij ons leidt de reeks sinds haar debuut een jaar geleden een wat sluimerend bestaan. Moge dit een oproep zijn naar de fans van ‘Never Have I Ever’, en naar iedereen die in deze donkere, koude tijden op zoek is naar televisie die je het gevoel geeft dat je de thermostaat in huis een paar graden hoger hebt gezet, om ook ‘The Sex Lives of College Girls’ een kans te geven.