‘Intimidad’ op Netflix is een serie met een actueel thema, maar spannend is het nooit

‘Intimacy’, luidt de Engelse titel van een nieuwe Spaanse serie op Netflix. Maar het Spaanse ‘Intimidad’ is zoveel passender: behalve ‘intimiteit’ klinkt daar ook ‘intimidatie’ in door. En als de acht afleveringen van deze nieuwe Netflix-reeks al iets laten zien, dan wel dat wie zich in deze tijden aan het eerste overgeeft, al snel vatbaar wordt voor het tweede.

Dat ondervinden Ane Uribe en Malen Zubiri aan den lijve. Het is de eerste die ons bij de aanvang van de eerste aflevering toespreekt vanuit het hiernamaals – ze heeft zichzelf net verdronken in zee. De tweede is politiek actief in het Baskische Bilbao waar de (Spaans gesproken) serie zich afspeelt. De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan, ze besluit te kandideren voor het burgemeesterschap. Maar dat lukt in de machistische politieke omgeving niet zomaar. Niet alleen wordt ze door haar politieke collega’s duchtig tegengewerkt, niet het minst door haar partijgenoten, ook verschijnt er een filmpje in de openbaarheid waarin ze seks heeft met een man op een Frans strand. En nee, die man is niet haar echtgenoot. Terwijl er zich een mediastorm ontketent, maken we kennis met Begoña, de zus van de dode Ane; zij komt erachter dat ook haar zus in de val gelokt werd met een compromitterend gangbangfilmpje. Wat volgt, kunt u al raden: beide vrouwen gaan op zoek naar de daders: wie heeft die filmpjes gemaakt, wie heeft ze verspreid? Dat zal ik hier niet verklappen, maar zoals je wel kunt verwachten, spelen schulden, geld en zakenlieden met politieke connecties een rol.

De zoektocht zelf is niet heel erg spannend, wel langdradig. Dat blijkt ook niet de kern te zijn van de reeks, die je dus bezwaarlijk een thriller kunt noemen. Waar het écht om draait, is de kracht van vrouwen. De kracht om niet te blijven hangen in slachtofferschap, de kracht om te spreken, aan te klagen, en in opstand te komen. Vrouwen kunnen elkaar daarin steunen, maakt ‘Intimidad’ wat opzichtig duidelijk in het personage Alicia Vásquez, een forse, lesbische onderzoeksrechter bij het parket die nog niet uit de kast durft te komen, maar het als enige in het systeem wel opneemt voor de twee bedrogen dames. En ja hoor, aan het eind komt het min of meer goed. Min of meer, want het gebeurde blijft gebeurd, de schade blijft geleden, maar de schuldigen worden veroordeeld. Het is niet onopgemerkt gebleven, zou Frits van Egters zeggen: het heeft gebaat dat de vrouwen hun lot in eigen handen genomen hebben. ‘Alles begint bij een besluit’, pepert Zubiri ons in de laatste aflevering in.

Dus nee: geloof de jubelende commentaren van pubermeisjes op IMDb niet. ‘Intimidad’ is een serie met een actueel thema, die gedragen wordt door een aantal sterke acteerprestaties – Itziar Ituño, Raquel Murillo uit ‘La casa de papel’, is outstanding als Malen Zubiri – denk aan Annelies Van Herck na een paar slapeloze nachten. Maar spannend is het nooit, en ook al wordt de bonte complexiteit van intieme en minder intieme relaties nu en dan goed weergegeven, het morele contrast tussen de ‘goeden’ en de ‘slechten’ blijft bijzonder zwart-wit. De ‘helden’ in het verhaal hebben obstakels moeten overwinnen. Die hebben hen pijn gedaan, maar ook een dieper inzicht bijgebracht. De overmoed is weg, de nederigheid komt in de plaats. En de slechteriken? Die zijn slecht en druipen af.