'Temptation Island'½☆☆☆☆
Je staat niet meer stil bij hoe fout ‘Temptation Island’ is. Gewenning is gif
Nu was ik eens voorbereid. Me ervan bewust dat ik al geruime tijd geen minuut meer gezien had van ‘Temptation Island’, iets waar ik normaliter net trots bij voel, leek het me nu ook geen kwaad idee om me toch ietwat warm te lopen voor deze recensie. Het is een vàk, dit. De voorbije nachten had ik daarom onafgebroken buiten doorgebracht, grienend in de gloed van een zelfgebouwd kampvuur, omgeven door Thaise reisbrochures en met in de oren een compilatiemix van Annelien Coorevits’ beste g-klanken - voor de liefhebbers: het betrof haar ‘Hreatest Gits’-plaat.
Enkel een begenadigd artiest kan mijn verbazing schetsen toen ik weer binnen, nog narillend, vernam dat ‘Temptation Island’ het uitgerekend voor dit seizoen over een andere boeg had gegooid. Van Annelien is bijvoorbeeld geen sprake meer: in haar plaats staat nu Viktor Verhulst, die zich daarmee mijns inziens alweer iets duidelijker tot een niche bekent die ik al langer in hem zag. Ik vraag me af of hij zelf wel nog altijd met zekerheid kan zeggen of hij vandaag op ‘Temptation Island’ staat, dan wel op ‘Love Island’.
De vraag is dan of het iets uitmaakt, want het verschil tussen beide wordt gestaag kleiner. Tegenwoordig mag je zo’n verleidster van ‘Temptation Island’ bijvoorbeeld al niet meer als verleidster benoemen: sinds de herlancering worden ze consequent aangeduid met het enigszins minder op betaald sekswerk alluderende etiket ‘vrijgezel’. Er wordt ook volgehouden dat zij, evenzeer als de deelnemende stellen, nu op zoek zijn naar de ware. Natuurlijk mijden oprechte amoureuze gevoelens ‘Temptation Island’ als een hypochonder Molokaï, maar je moet je érgens aan optrekken wellicht. De werkwijze van de vrijgezellen is voor de rest evenwel dezelfde gebleven - een poelier zou er nog altijd raad mee weten, bedoel ik.
Ook in het deelnemersveld kon je bezwaarlijk van een omwenteling spreken. Allemaal hoopten die stellen alweer oerend hard dat ze ‘meant to be’ waren, en minstens eentje verklaarde zich opgewonden bij de gedachte ‘de volgende stap te maken’. Lees: hij wou vooruitgang zetten. Er was er ook eentje die zijn gemalin nu al de vrouw van zijn leven vond: jammer genoeg te laat, want hij zat dan al met beide bilskaken op ‘Temptation Island’. Trouwens, dat dit programma niet meer tot afwikkeling komt op een echt eiland, vind ik vreemd. In de plaats is gekozen voor de Spaanse badplaats Sitges. Het is er zeker ook warm genoeg, maar dat een maritieme blokkade daardoor niet meer zo snel tot de mogelijkheden behoort, vind ik een beetje sneu.
Wat nog? ‘Ik ben Chelsy en ik ga sowieso scoren’, kwam één zo’n ‘vrijgezel’ weer aanzetten. Ze had vast de nota niet gekregen dat het allemaal wat meer omfloerst mocht dit jaar. Over die vrijgezellen zei deelneemster Donna ‘Ik denk niet dat Nico’s type ertussen zit want ik zag niemand die op mij lijkt.’ Plots vond ik dat Donna onmiddellijk in bescherming genomen moest worden, want zulke reine zielen mag niets overkomen. Ja, ik ken nog mededogen. Ik sta er ook van te kijken. Tussen Delphine en Bert zat het, zoals de handleiding voorschrijft, dan weer op voorhand al grondig scheef. Bert had ooit een andere vrouw gekust, en nu werden zijn stappen te allen tijde opgevolgd door Delphine via een tracking-app op zijn gsm. ‘Ren, Bert! Rén!’, dacht ik, alvorens de bedenking te maken dat zoiets vast niets uitmaakt als Delphine ‘m achteraf gewoon weer kan opsporen.
Veel onrustwekkender was de vaststelling dat ik al die diepmenselijke malaise al bij al vrij onbewogen uitzat. Op ‘Temptation Island’ heerst de tristesse, maar dan zonder enige poëtische bijklank. En tristesse zonder poëzie is gewoon miserie. Geshockeerd ben je dan ook niet meer, verbolgen ook niet - in de plaats voel je enkel nog lichte ergernis ter hoogte van je fatsoen wanneer de kwade bedoelingen van het stel presentatoren en hun immer veilig buiten beeld blijvende redactie weer iets te duidelijk doorschemeren. En voor de rest sta je er niet meer bij stil, hoe fout ‘Temptation Island’ is. Zodra Roodkapje zich niet langer afvraagt waarom oma zulke grote tanden heeft, wordt het nochtans link. Gewenning is gif.