Filmrecensie★★★✩✩
‘Joker’ danst op de rand tussen hommage en plagiaat
Meesterwerk? Wij zetten onze joker in.
Gemengde gevoelens over ‘Joker’. Joaquin Phoenix speelt de rol van z’n leven, maar qua plot, toon en vormgeving kan een mens alleen concluderen dat regisseur en scenarist Todd Phillips zonder de minste gêne de meesterwerken ‘Taxi Driver’ en ‘The King of Comedy’ van Martin Scorsese heeft zitten plunderen. Je hoort zelfs echo’s van het dreigende slagwerk uit de ‘Taxi Driver’-soundtrack van Bernard Herrmann! Laten we dus maar ophouden met Phillips, wiens enige verdienste erin bestaat dat hij de ballade van Travis Bickle heeft overgeplant op de Joker-mythologie, uit te roepen tot hét nieuwe Amerikaanse filmgenie, en hopen dat Marty straks de royalties mag binnenrijven. ‘Joker’ danst op de scheermesdunne rand tussen hommage en plagiaat, maar je zou ook kunnen zeggen: so what? Phoenix’ vertolking blijft briljant, en de film bevat genoeg intrigerende verrassingen en adembenemende momenten om van een bijzonder straffe ‘Taxi Driver’-reimagination te kunnen spreken.
