Jonge vrouwen en de badkamer als enige decor: ‘Bathroom Stories’ is een baanbrekende webreeks

Een nieuwe webreeks voor jongeren waarin de hoofdrol en regiestoel exclusief naar jonge vrouwen gingen en de badkamer het enige decor is? Dat is ‘Bathroom Stories’. Taboes worden er niet gemeden. Integendeel. ‘De reeks gaat op zoek naar een intimiteit en lichamelijkheid die vaak in fictie wordt verbloemd.’

De wifi van de buren werkt er beter. En dus spenderen de twee samenwonende prille twintigers Flo en Isa heel wat tijd in hun wat aftandse, roze betegelde eighties-badkamer. Ze maken er ruzie, delen er hun geheimen, geven er zich over aan een vingervibrator dan wel een Quick-hamburger of spreken zich voor een date moed in voor de aangedampte spiegel. Kortom: er wordt heel wat afgetetterd over leven en opgroeien in MNM’s nieuwste, vijftiendelige tragikomische fictiereeks. ‘De gedeelde badkamer als een microkosmos die de leefwereld van jonge vrouwen anno 2021 weerspiegelt’, zo omschrijft de jongerenzender het in hun persbericht. Het is voor het eerst dat MNM een fictiereeks naar VRT NU brengt. Tegelijk gaat de radiozender zelf aan de slag met thema’s uit de reeks.

Eva Cools (36), wiens debuutfilm ‘Cleo’ vorig jaar uitkwam, adapteerde ‘Bathroom Stories’ van het Finse ‘Badrumsliv’ van regisseuse Kaya Pakaslahti. Baanbrekend, noemt ze de reeks. ‘Omdat het progressieve thema’s aankaart als feminisme, seks zonder wederzijdse toestemming of abortus, en we het allemaal redelijk straight forward in beeld brengen - naaktheid incluis. We wilden op zoek naar een intimiteit en lichamelijkheid die vaak in fictie wordt verbloemd. Het leunt best dicht bij het origineel aan. Ik heb lange gesprekken gehad met de Finse regisseuse en het was interessant welke literatuur zij las als basis voor haar scenario: veel feministische werken. Vaak wordt fictie geschreven vanuit een mannelijke input, zei ze. Zij wilde echter net iets dat volledig vanuit het vrouwelijke perspectief werd geschreven, met ook ruimtes die in fictie vaak worden gemeden – zoals een badkamer –, maar die wel voor een zekere realiteit staan. Ik stond er als jonge vrouwelijke regisseur meteen volledig achter.’

Of er bij deze Vlaamse adaptatie thema’s werden weggelaten of toegevoegd? ‘Eén iets: sigaretten. Jammer, maar je botst op een limiet wanneer je het voor een publieke omroep maakt. Langs de andere kant: we spreken in ‘Bathroom Stories’ over drugs en ook de abortuskwestie wordt redelijk hard en realistisch aangepakt. Ik was erg blij met de positieve respons van VRT daarop, want op deze manier zie je het niet vaak op televisie.’

Seks

Seksualiteit glijdt als een rode draad door de reeks. ‘Flo is inderdaad bi, en op een onbewaakt moment vraagt ze aan Isa wat ze er van zou vinden als ze lesbisch was. Maar we leggen er verder niet de nadruk op, we tonen eerder hun intuïtieve zoektocht naar hoe ze zelf in het leven staan en willen staan.’ Voor grote uitspraken en conclusies staat deze reeks niet, benadrukt Cools. ‘Isa is bijvoorbeeld ook geboeid door white feminism. Ze discussieert er wel over, maar tegelijk beseft ze zelf dat ze daarin beperkt is tot haar eigen witte visie, en wordt ze daar ook op gewezen.’

Anne-Laure Vandeputte (27), die Flo speelt, wijst op nog een thema: bodypositivity. ‘De lijven van de actrices worden getoond zoals ze zijn, verschillen en onvolmaaktheden zijn geen issue. Als actrice moet je bijna een soort ideaalbeeld zijn als je op het scherm komt. Dat is toch onzin. Waarom laten we niet gewoon elk lijf zien? Je verhoogt zo de herkenbaarheid van fictie.’

Vandeputte, die eerder te zien was in series als ‘Grenslanders’, ‘De bende van Jan De Lichte’ en ‘Red Light’, heeft de beste herinneringen aan ‘Bathroom Stories’. ‘Alles werd opgenomen in 17 draaidagen. Heel intens, want het zijn dialogen met veel tekst en alles is gecentreerd in een kleine studio. Het is een soort snelkookpan. Maar het maakte het ook bijzonder. We hebben erg lange, betrokken gesprekken gehad over de personages. Het sprak me ook zo aan omdat alles vanuit het vrouwelijk perspectief benaderd werd. Ik ben iets ouder dan mijn personage, maar ik besefte meteen hoe ook ik veel van die thema’s had ervaren.’

Voor kritiek op de reeks, die een +12 rating kreeg, is ze niet bang. ‘Ik heb er met liefde aan gewerkt en omarm alle kleine en grote thema’s. Als het interessante gesprekken oplevert, laat ons er dan over babbelen.’

Volgens Cools is er nood aan zo’n series. ‘Jongeren herkennen zich niet langer in huidige series en zoeken hun heil bij progressieve zenders als Netflix. Dus is het best goed van VRT om dat soort vrijheden in eigen series toe te laten. Want waarom zouden we zèlf niet maken naar waar jongeren naar op zoek gaan?’

Intussen werd het jongerenaanbod op VRT NU uitgebreid met nieuwe reeksen als ‘Sex, Hashtag’, het Franse ‘Burkland ‘of het Nederlandse ‘De Slet van 6VWO’. Volgens netmanager Olivier Goris is het VRT NU-publiek overwegend jonger en dus een troef om ook die doelgroep aan te spreken. ‘We bereiken hen wel met programma’s als ‘Down the road’ of ‘Thuis’, maar we voegen daar nu ook een aantal voor hen specifiek gemaakte reeksen aan toe, met thema’s die dicht bij hun leefwereld liggen. We bundelen de krachten met MNM, waar aandacht is voor dit soort thema’s en jongeren er over in interactie kunnen gaan.’

De eerste afleveringen zijn te bekijken op VRT NU