Kleine kans dat het gebeurt, maar ‘The Masked Singer’ zou beter een jaartje overslaan

Ja hallokes, wat was dat hier allemaal zeg! Niet zoveel eigenlijk: de finale van ‘The Masked Singer’ bracht weinig spektakel of verrassingen en toonde vooral dat er in het derde seizoen van de vreemdste hit uit de tv-geschiedenis al danig sleet op de formule zit.

‘De winnaar van ‘The Masked Singer’, wat moet die allemaal hebben?’ vroeg presentator Jens Dendoncker aan Bart Cannaerts, de ex-Cycloop die een laatste keer mee mocht raden naar wie er onder de drie overblijvende maskers van Raaf, Tovenaar en Champignon zat. ‘Hij moet het met volle overgave doen’, gaf de stand-up comedian mee. ‘Hij moet zich kunnen inleven, hij moet de goeie songs kiezen en daarbovenop heeft hij nog een snuifje je ne sais quoi nodig.’

Dat laatste sloeg dan wellicht op hoe iedereen zich na drie seizoenen nog steeds het hoofd, al dan niet in de vorm van een groot licht, breekt over wat precies het criterium is om een goeie gemaskerde zanger te zijn. Een stem die met verstomming slaat? Een mysterie dat alle speurwerk doorstaat? Of gewoon blauwe ogen en een schattig sprongetje waarmee je het hart van Karen Damen steelt, zoals bij de minst verwachte finalist?

De ontknoping gaf opnieuw geen uitsluitsel. Met Tovenaar won niet de beste zanger van het seizoen: dat was, weliswaar nipt, eerder de Raaf waarin Coely huisde. Maar het sterkste pak, de vermomming die iedereen tot op het eind op een dwaalspoor kon zetten, had Aaron Blommaert evenmin meegekregen, aangezien elke speurder in de studio en thuis in de zetel nog voor de onthulling wist wie er achter het groene gezicht schuil ging, in het geval van Damen zelfs met duizend procent zekerheid. Nee, dan had Miguel Wiels als Champignon, bij wie enkel opnieuw die dekselse Damen juist zat, moeten winnen. Of misschien eerder Timmy Simons uit het begin van dit seizoen, wiens identiteit voor de meeste toeschouwers nog steeds een mysterie was nadat hij het Groot Licht van zijn hoofd had gehaald.

Wat mogen we dan wel onthouden uit het derde seizoen, behalve dan dat het af en toe aanvoelde als ondertussen al het tiende? Ten eerste dat er enkele onverwachte namen zijn opgedoken - Simons, Marc Coucke, Boris Van Severen - maar dat de triomfator uiteindelijk weer een jong, aan VTM gelieerd gezicht is geworden. Geen slecht woord over Blommaert, een jonge kerel met een bijwijlen verbluffende stem, maar dat het nieuws over zijn eerste plaat netjes afgestemd werd op de ontknoping van ‘The Masked Singer’ doet je toch vermoeden dat je alle verhalen over strenge geheimhouding en wurgcontracten met een tikkeltje zout mag nemen. Geloofwaardigheid is natuurlijk niet het hoogste goed voor een programma waarin een dansende champignon en een nijlpaard in een roze tutu de hoofdrol spelen, maar je springt er beter ook niet te lichtzinnig mee om.

Daarnaast deden de makers de afgelopen weken erg veel moeite om het programma verrassend te houden met allerlei nieuwe randanimatie, maar daar bleef niet veel van hangen. Een paar afleveringen lang kwam er na elk optreden een tip van tussen de coulissen gerold, tot dat plotseling niet meer gebeurde. Eén keer mocht het publiek laten weten welke namen zij allemaal in gedachten hadden, wat lijstjes opleverde waar de speurders verder over konden palaveren. In een aflevering doken zonder duidelijke reden filmpjes op met bekende Vlamingen die toegaven dat zij zeker niet onder de maskers zaten.

Voor het eerst liep er tussen de leden van het panel onderling een wedstrijd over wie de meeste figuren kon ontmaskeren, die vreemd genoeg werd gewonnen door Karen Damen. Niet omdat zij haar best niet doet (integendeel: ze is zo fanatiek dat elk normaal mens er een beetje schrik van krijgt) maar omdat voor de start van dit seizoen werd gezegd dat Karen was gestopt als speurder.

Enfin, de kans is gering aangezien ‘The Masked Singer’ nog steeds veruit het grootste kijkcijferkanon van VTM is, maar het zou niet slecht zijn als de show eens een jaartje zou overslaan. Dan kan Dendoncker meteen nog wat aan zijn capaciteiten als dichter schaven.