Kürt Rogiers over ‘Marble Mania’: ‘Dit programma doet weemoedig terugdenken aan je kindertijd’

Knikkeren: er zijn sexyer tijdverdrijven te bedenken om een zaterdagavond mee te vullen, maar toch zag de toen nog onbekommerde John de Mol er twee jaar geleden wel brood in. Niet onterecht, overigens: in thuisland Nederland haalde knikkershow ‘Marble Mania’, althans in zijn eerste seizoen, zulke goeie kijkcijfers dat VTM prompt de rechten aankocht en een eigen versie in de steigers zette. Wat Kürt Rogiers daar allemaal mee te maken heeft, komt hij u hier en nu zelf vertellen.

KÜRT ROGIERS «Ik ben de presentator.»

HUMO Je meent het.

ROGIERS «’t Is te zeggen: ik ben de master of ceremonies. Niet alleen praat ik alles aan elkaar, ik leg ook de spelregels uit, interview de kandidaten, speel voor scheidsrechter en hou de punten bij. En Kamal Kharmach brengt ondertussen als een soort voetbalcommentator verslag uit van de gebeurtenissen.»

HUMO De presentator van de Franse versie liet optekenen dat hij naar de verborgen camera zocht toen men hem belde om mee te doen.

ROGIERS (lacht) «Begrijp ik volkomen.»

HUMO Hoe zat dat bij jou?

ROGIERS «De eerste keer dat ik over het bestaan van ‘Marble Mania’ hoorde, op Joe was dat, werd Jack van Gelder, de Hollandse Kamal, gebeld over het succes van het programma in Nederland. Ik dacht: zijn die Nederlanders nu helemaal gek geworden? Maar inmiddels snap ik het succes wel: kinderen vinden het geweldig, en hun ouders denken weemoedig terug aan de tijd dat ze zelf nog kind waren.»

HUMO Leg eens in drie woorden uit hoe ‘Marble Mania’ in elkaar zit?

ROGIERS «In iedere aflevering nemen drie BV’s die een link met elkaar hebben – K3, of een trio televisiekoks – het tegen elkaar op in allerlei knikkerspelletjes. Ze spelen ieder voor ‘hun’ tribune: de blauwe, de gele, of de rode. Op het einde krijgt de winnende tribune een prijs.»

HUMO En de verliezer wordt naar het voorbeeld van ‘Squid Game’ doodgeschoten?

ROGIERS «Nee, maar je voelt wel dat de spelers het echt niet leuk vinden om hun tribune in de steek te laten. Olivier Deschacht heb ik ontzettend tekeer zien gaan: geestig, natuurlijk, temeer omdat ook het publiek bloedfanatiek is.

»Overigens worden alle versies, ook de Franse en Duitse, in Hilversum opgenomen, omdat het onbegonnen werk is om al die knikkerpistes van hot naar her te vervoeren. Leuk om te zien hoe professioneel en klokvast die Nederlanders te werk gaan. Hun knowhow is ronduit indrukwekkend.»

HUMO Hun talent om grensoverschrijdend gedrag te spotten dan weer wat minder.

ROGIERS (lachje) «Het schijnt zo, hè? Maar het was fijn om daar te werken. En voor alle duidelijkheid: ik heb niks grensoverschrijdends meegemaakt.»

Marble Mania
VTM, zaterdag 12 februari, 20.25