Lieven Scheire: ‘Ik had vroeger veel last van fobieën, maar daar ben ik grotendeels van af’

Via cognitieve gedragstherapie raakte Lieven Scheire destijds verlost van zijn ‘fobische klachten’. Die uitten zich voornamelijk als hardnekkige paniekaanvallen in de trein, een lange tunnel of in een vliegtuig. In de zesde aflevering van het uitstekende ‘Therapie’ doet Vlaanderens bekendste nerd vanavond zijn verhaal. Enkele jaren geleden vertelde Lieven Scheire over zijn 7 Hoofdzonden in Humo:

HOOGMOED

LIEVEN SCHEIRE «Net als veel Vlamingen die katholiek zijn opgevoed, kreeg ik als kind vaak te horen dat te veel openlijk zelfvertrouwen uit den boze was. Je mocht van jezelf niet zeggen dat je goed in iets was. En als anderen dat tegen jou zeiden, moest je dat meteen ontkennen. Ik heb ook geleerd om mezelf naar beneden te halen als ik een compliment krijg. Dat zit nog steeds in mij maar ik probeer het niet dwangmatig te doen.»

HUMO Heb jij een groot ego?

SCHEIRE «Ik ga vrijwillig voor de camera en op een podium staan: het zou belachelijk zijn om te beweren dat ik níét de drang voel om mij aan anderen te tonen. Heb ik daarom een groot ego? Misschien wel... Maar ik ben niet zo narcistisch dat ik nooit aan mezelf twijfel. Ik probeer gewoon om zo goed mogelijk te zijn in mijn vak.»

HUMO Wanneer voel jij je beter dan anderen?

SCHEIRE «Daar zal ik mij vast weleens aan bezondigen in discussies met creationisten, aanhangers van homeopathie en gelovige mensen. Dan heb ik vaak zin om op de tafel te slaan en te roepen: ‘Maar denk nu eens logisch na voor je iets zegt!’

»Misschien is dat doorgedreven logisch redeneren voor veel mensen minder belangrijk dan voor mij. Zij hechten misschien meer aan traditie of troost of zingeving, niet zozeer aan de feitelijke waarheid.»

HUMO Is het niet hoogmoedig of pretentieus te denken dat jij de waarheid in pacht hebt?

SCHEIRE «Veel dingen zijn subjectief, daar ben ik het mee eens. Maar de aarde draait rond de zon en de mens is ontstaan uit eerdere diersoorten. Religie vertoont duidelijke logische hiaten, en op de vraag ‘Bestaat er een opperwezen tot wie ik mij kan richten met de vraag om de wetten van de biologie en natuurkunde even opzij te schuiven en mij een persoonlijke dienst te bewijzen?’ is het antwoord heel simpel: ‘Neen.’ Iemand die het omgekeerde beweert, heeft aantoonbaar ongelijk.»

HUMO Dat betekent dat miljarden mensen in de wereld ongelijk hebben. Hoe zeker ben je van je stuk?

SCHEIRE «Even voor de duidelijkheid: vrijheid van religie is belangrijk. Ik discussieer graag en soms hevig met gelovigen, maar iedereen heeft recht op een geloof, zolang je dat anderen ook gunt. Dat gezegd zijnde beleef ik mijn recht op atheïsme misschien nogal actief.

»Ik ben zelf gelovig geweest, tot ik 18 was. Ik weet hoe je jezelf dingen kunt wijsmaken – ook als je op andere domeinen wél heel logisch redeneert... Maar naarmate ik ouder werd, stelde ik vast dat er hoe langer hoe meer stukken van mijn geloof niet strookten met mijn logica. Ook met veel standpunten van de kerk – over homofilie, scheiden en euthanasie – kon ik me niet meer vereenzelvigen. Uiteindelijk bleef er van mijn geloof alleen nog een wankele constructie over. Toen ik 18 werd, zag ik het onzinnige ervan in en heb ik mijn geloof opgegeven.»

HUMO Hoe kijk jij over het algemeen tegen je medemensen aan?

SCHEIRE «Ik vind de mens een prachtig en uitermate boeiend fenomeen, maar laten we zeggen dat er af en toe ook een humeurig misantroopje in mij zit. Dat komt omdat ik heel weinig ruis rond mij kan verdragen. Als ik in de trein een boek aan het lezen ben en achter mij zit iemand te bellen, komen er bijna moordgedachten in me op. L’enfer, c’est les autres – dat gevoel is me niet onbekend. Daarom probeer ik zoveel mogelijk massa’s, maar ook kleinere gezelschappen te mijden.

»Ik ben perfect gelukkig in mijn zetel met een glas wijn en een goede wifiverbinding. Mijn vrouw zorgt ervoor dat ik af en toe toch onder de mensen kom. Dan organiseert ze vriendenavonden, waar ik erg van kan genieten. Zelf neem ik te weinig het initiatief om mensen uit te nodigen of bij hen op bezoek te gaan.»

HUMO Ben je vaak ontgoocheld in anderen?

SCHEIRE«Vroeger meer dan nu. Redeneren en logisch denken was voor mij altijd heel belangrijk. Het heeft een tijdje geduurd voor ik besefte dat dat voor veel andere mensen minder pertinent was. Ik kon me geweldig ergeren aan mensen die in mijn ogen onlogisch en niet alert waren. Ik verdacht hen van luiheid en zelfs onwil. Maar ik heb ondertussen geleerd dat niet iedereen op dezelfde manier denkt als ik, en dus verplicht ik mezelf om mijn mond te houden en mensen niet te snel te veroordelen.»

HUMO Ga je met ouder worden meer of minder van andere mensen houden?

SCHEIRE «Mijn kijk op de mensheid is vrij positief. Ik vind ons als diersoort uitermate boeiend, en ik kan met verwondering en liefde naar ons menselijk gedrag kijken, in al zijn stunteligheid en onvolkomenheid.

»Natúúrlijk doen we elkaar vreselijke dingen aan, maar ik ben een vooruitgangsoptimist: ik leef in de vaste hoop dat wij ons langzaam maar zeker ontwikkelen tot een betere samenleving. Dat optimisme heeft wel een paar deuken gekregen, als ik zie wat voor borstkloppende gorilla’s de wereldpolitiek nu overheersen: Trump, Poetin, Erdogan, Duterte... Dat we ons door zo’n figuren laten vangen, ook in onze westerse democratieën, vind ik heel bedroevend. Maar toch doen we het op veel vlakken aantoonbaar beter. Als je kijkt naar de kindersterfte in de wereld, de honger, de armoede, het aantal oorlogen en epidemieën... De cijfers zijn veel beter dan vroeger. We zijn er nog lang niet, maar we zijn zonder twijfel op de goede weg.»

TRAAGHEID

SCHEIRE «Een groot deel van mijn werk bestaat uit scenario’s schrijven of ideeën voor programma’s, en dan moet je vaak wachten op de juiste inspiratie. Al die verloren tijd moet ik dan later inhalen, waardoor ik meestal tot ’s avonds laat en in het weekend aan het werk ben. Dat geeft mijn omgeving het idee dat ik veel te hard werk, maar in werkelijkheid zijn er veel momenten die ik in grote traagheid doorbreng, zeker als ik een dag thuiswerk. Als je bij mij binnenstapt op een moment dat iedere fatsoenlijke mens al uren aan het werk is, is de kans groot dat je mij aantreft in mijn kamerjas, met mijn pantoffels en een tas koffie.»

HUMO Hoe ontspan je je?

SCHEIRE «Ik vind het heel moeilijk om me te ontspannen. Dat is een probleem, want ik ben heel stressgevoelig.

»Het meest ontspannende vind ik het huis opruimen als ik alleen thuis ben. Opruimen is een rustige activiteit die weinig mentale inspanning vraagt, maar je hebt wel het gevoel dat je iets nuttigs doet. De voorwaarde is wel dat ik alléén thuis moet zijn. Als mijn vrouw of kinderen thuiskomen terwijl ik aan het opruimen ben, is dat ontspannende gevoel weg.

»Jonas Geirnaert, die naast ons woont, noemt dat scruffelen: thuis in je eentje klusjes opknappen, dingen die nuttig zijn maar niet móéten. Het is belangrijk dat er geen druk achter die karweitjes zit. Als je mij een to-dolijstje zou geven, werk ik dat ook wel af, maar ontspannend zal het niet zijn.»

HUMO Waarom vind je het zo moeilijk om je te ontspannen?

SCHEIRE «Omdat ik heel onrustig ben en de hele tijd de neiging heb om te malen. Het is alsof er in mijn hoofd voortdurend een vliegwieltje aan het draaien is. Als ik dat wieltje niet aan iets kan koppelen, word ik nerveus en schieten mijn gedachten alle kanten uit. Daarom vind ik kruiswoordraadsels en denkspelletjes ontspannend. De smartphone vind ik een echte zegen. Ik heb er een massa puzzelspelletjes op staan.»

HUMO Traagheid betekent ook: je te weinig inzetten voor anderen. Hoe egoïstisch ben jij?

SCHEIRE «Die vraag stel ik mezelf geregeld: ‘Ben ik mijn geld waard? Is mijn maatschappelijke waarde wel positief?’ Bij een dokter, brandweerman of leraar is de maatschappelijke meerwaarde duidelijk. Bij mij is dat veel minder duidelijk. Maar ik denk wel dat wat ik doe ook een meerwaarde heeft, al is het maar omdat de programma’s waar ik aan meewerk mensen ontspannen en entertainen, en dat stemt me tevreden.

»Bij mijn wetenschappelijke projecten is het duidelijker, daar zit nog een informatieve en educatieve kant aan.»

HUMO Wanneer knaagt jouw geweten?

SCHEIRE «Als ik het gevoel heb dat ik te veel aan mezelf denk en mijn vrienden en familie moet teleurstellen. Tv-makers zijn slechte vrienden – wij zijn maanden aan een stuk niet beschikbaar, voor niemand. Als ik verhuis, komen er vijf maten helpen. Maar als zij vragen wie hen kan komen helpen verhuizen, ben ik altijd degene die niet kan. Daar voel ik me best wel schuldig over.»

HUMO Valt het jou makkelijk om gelukkig te zijn?

SCHEIRE «De laatste jaren wel, ja. Ik voel me goed in mijn vel en ik heb gemoedsrust gevonden. Vroeger worstelde ik veel meer met de grote levensvragen: ‘Wie ben ik? Wie wil ik zijn? Wat wil ik met mijn leven doen?’ Dat is allemaal veel duidelijker geworden.

»Ik had vroeger ook veel last van fobieën, maar daar ben ik grotendeels van af. Ik kreeg angstaanvallen in de trein en op het vliegtuig, omdat ik daar overmand werd door het besef dat ik er niet af kon als ik dat wilde. Toen ik op een keer te nerveus was geworden op de trein heb ik beslist om de trein niet meer te nemen. En daarna heb ik hetzelfde gedaan met de tram. En daarna met het vliegtuig. Het gevolg was dat ik tien jaar lang geen trein, tram of vliegtuig heb genomen, wat me uiteraard geweldig beperkte.

»Op een gegeven moment heb ik gezegd: ‘Nu is het genoeg.’ Ik wou niet dertig jaar zijn en nooit meer een trein of een vliegtuig kunnen nemen, dus ben ik naar een therapeut gestapt. Die heeft me geleerd om opnieuw zonder angst op een trein en in een vliegtuig te zitten, door stap voor stap die angst in de ogen te kijken. Dat is goed gelukt, want intussen heb ik mijn fobieën goed onder controle.»

HUMO Wat vind jij het moeilijkste aan het leven?

SCHEIRE «Dat je van nul moet beginnen. In het jaar 2000 heb ik als uitwisselingsstudent een jaar in IJsland gewoond. Toen dat jaar voorbij was, dacht ik: ‘Nu weet ik ongeveer wat je zou moeten weten om te beginnen aan een jaar studeren in het buitenland.’ Misschien is het wel hetzelfde met het leven: dat je pas aan het einde ervan weet wat je aan het begin zou willen dat je wist.

»Ik ben me er heel erg van bewust dat ik al sinds mijn kindertijd voortdurend fouten heb gemaakt en mijn meningen heb moeten herzien. Ik vrees dat ik pas op mijn sterfbed zal denken: ‘Nu weet ik min of meer hoe het leven in elkaar zit. Nu kan ik eraan beginnen.’

GULZIGHEID

HUMO Waaraan ben jij verslaafd?

SCHEIRE «Aan koffie en chocolade.»

HUMO Hoe gulzig ben je met drank?

SCHEIRE «Ik heb tien jaar, van mijn 18de tot mijn 28ste, niet gedronken. Maar sindsdien ben ik mijn schade aan het inhalen (lacht).

»Toen ik 18 was, had ik op een fuif een paar pinten te veel gedronken en kreeg ik opeens een angstaanval. Ik was dronken en voelde me niet goed, en ik wou dat dat gevoel ophield – maar dat gebeurde uiteraard niet. Daardoor raakte ik in paniek. Uit angst voor die angst heb ik tien jaar lang geen druppel alcohol meer gedronken.»

HUMO Heb je ook om opnieuw te leren drinken de hulp van een psycholoog ingeroepen?

SCHEIRE «Nee, dat heb ik helemaal zelf klaargespeeld (lacht). In een heel drukke periode op het werk vond ik het ontspannend om ’s avonds een glas wijn te drinken. Zo ben ik stilaan opnieuw beginnen te drinken. Ik drink nu elke avond twee of drie glazen wijn. Het kan gebeuren dat ik op een avond een hele fles soldaat maak, maar dat is uitzonderlijk. Sterkedrank drink ik niet en bier ook maar zelden.»

HUMO Niet echt iets om je voor te schamen dus?

SCHEIRE «En toch wil ik graag minderen. Volgens de Amerikaanse norm heb ik zelfs een drankprobleem, omdat ik meer dan tien eenheden per week drink. Maar dat is misschien wat scherp gesteld naar Vlaamse normen. Als tien glazen alcohol per week betekent dat je een probleemdrinker bent, vrees ik dat heel veel mensen in Vlaanderen probleemdrinkers zijn. Nu, ik drink nooit vóór het avondeten, en als ik ga optreden moet ik daarna nog rijden, dus dan blijft het bij één glas.

»Voor mijn gezondheid wil ik proberen om alleen maar in het weekend te drinken. Alleen... het is zo makkelijk om jezelf wijs te maken dat je daar evengoed vólgende week mee kunt beginnen. Ik heb vroeger ook een tijdje gerookt, en het was heel makkelijk om daarmee te stoppen, omdat de schadelijke effecten van roken veel duidelijker zijn dan die van drinken.»

HUMO Let je op wat je eet?

SCHEIRE «Ik ben een complete kluns in de keuken, dus als ik voor mezelf zou moeten zorgen, zou ik veel rommel en junkfood eten. Gelukkig heb ik een vrouw die wel graag en goed kookt en ook erg bezig is met gezonde en gevarieerde voeding, dus ik word goed verzorgd.»

HUMO Hoe erg vind je het om ouder te worden?

SCHEIRE «Erg vind ik dat niet, maar ik ben wel heel benieuwd hoe ik ga reageren als ik 40 word: dat is toch een soort symbolisch keerpunt. Dertig worden is voor mij altijd meer een doel dan een schrikbeeld geweest, want de wilde jaren van de twintigers heb ik nooit echt boeiend gevonden. Toen ik 21 of 22 was, ben ik eens samen met Wim Helsen naar een dertigersfuif in Gent geweest. Ik voelde mij daar meteen helemaal thuis. De mensen op die fuif waren veel meer op hun gemak. Ze stelden zich niet aan, ze waren niet de hele tijd nerveus om zich heen aan het kijken wie er nu met wie ging poepen, de muziek stond stiller, en je kon ook gewoon ergens gaan zitten en iets drinken.

»Ik heb mij altijd meer een dertiger dan een twintiger gevoeld. Daarom denk ik dat 40 worden misschien wel een moeilijke horde wordt.»

GRAMSCHAP

SCHEIRE «Ik ben een binnenvetter: ik krop mijn ongenoegen en ergernissen op, omdat ik conflicten liever uit de weg ga. Maar ik besef dat je door conflicten te ontlopen vaak nog grotere conflicten opwekt, dus ook dát vermijdingsgedrag zou ik graag willen veranderen.

»Als je je zoals ik graag afsluit van de buitenwereld, zijn er veel dingen die je kunnen ergeren. De meest banale dingen eerst. Iemand die te luid eet naast mij, of mensen die praten terwijl ik naar de televisie kijk. Of iemand die mij een paar keer na elkaar komt storen om iets te vragen, terwijl ik vind dat hij al die vragen ook in één keer had kunnen stellen...»

HUMO Je bent iemand met een handleiding?

SCHEIRE «Ik vrees van wel. Als ik met iets bezig ben, gaat al mijn aandacht daar naartoe. Bovendien ben ik snel afgeleid. Als iemand mij dan om de vijf minuten iets komt vragen, moet ik mij telkens weer helemaal opnieuw proberen te concentreren. Dat is heel vermoeiend. Een landschapskantoor is voor mij de grootste verschrikking die er is.»

HUMO Erger je je ook aan grotere, fundamentele kwesties?

SCHEIRE «Natuurlijk. De toenemende polarisatie in de samenleving, bijvoorbeeld. Mensen verschillen licht van mening, maar ze gaan zich meteen steeds dieper vastgraven in hun eigen gelijk en altijd maar harder tegen elkaar roepen. Dat zie je overal: op sociale media, in de politiek, op het werk, in relaties... We slagen er blijkbaar niet meer in om het vredevol oneens te zijn met elkaar.

»Kijk naar de weerstand die Theo Francken oproept, die is vaak extreem en irrationeel. Voor alle duidelijkheid: ik ben het doorgaans ideologisch oneens met Francken, we hebben een andere visie op de samenleving. Maar de animo rond hem gaat voor het grootste deel over opinie en overtuiging in plaats van over objectieve feiten. Een deel van de linkerzijde is er erg op gebrand om Francken te beschuldigen, terwijl ik net hoop dat links aan een warmere samenleving wil bouwen. Als morgen iemand zich oprecht zorgen maakt of onze maatschappij wel zoveel vluchtelingen aankan, kan je het daarmee oneens zijn, maar hoef je die mens nog niet voor racist uit te schelden. Daardoor zal zijn houding alleen maar extremer worden. Dat lijkt me níét de manier om tot een vredevolle consensus te komen.»

HUMO Komt er ooit wereldvrede, denk je?

SCHEIRE «Zoals ik al zei: ik ben een vooruitgangsoptimist. Ik leef dus in de hoop dat we langzaam maar zeker op weg zijn naar vrede in de wereld. In West-Europa hebben we al bijna 75 jaar geen oorlog meer gehad. Dat is natuurlijk maar een schijntje in de wereldgeschiedenis, maar het is toch hoopgevend.»

HUMO Welke vraag zou iedereen zich moeten stellen?

SCHEIRE «Klopt het wel wat ik denk? Dat is geen simpele vraag, omdat het in onze natuur zit om onszelf er constant van te overtuigen dat we gelijk hebben. Maar jezelf voortdurend in vraag stellen en andere standpunten in overweging nemen is de enige manier om te leren en vooruit te gaan.»

JALOEZIE

SCHEIRE «Toen ik nog voor Woestijnvis werkte en Woestijnvis exclusief bij de VRT zat, had ik geen enkele reden om jaloers te zijn, omdat ik alle kansen kreeg om te doen wat ik wilde doen. En als de programma’s waaraan ik meewerkte minder werden bekeken dan andere programma’s op andere zenders vond ik dat helemaal niet erg.

»Vandaag is het tv-landschap totaal veranderd. Ik moet nu opeens zélf mijn programma’s gaan verkopen, terwijl dat vroeger door de Woestijnvis-directie werd gedaan. Het is allemaal veel moeilijker en stresserender geworden... Het gevolg is dat ik zelf ook veel nerveuzer ben geworden over wat ik maak en hoe de kijkers erop reageren. Als een programma niet echt aanslaat, steekt dat veel meer dan vroeger – zeker als andere programma’s wél aanslaan. Gelukkig ben ik rationeel genoeg om me niet door die jaloersheid te laten meeslepen, maar het blijft soms moeilijk.»

HUMO Welke mensen benijd jij?

SCHEIRE «Mensen die van nature vlot, vriendelijk en efficiënt met anderen kunnen communiceren, en die hun ongenoegen op een niet-bedreigende manier kunnen uiten.»

HUMO Krijg jij van het leven wat je ervan verwacht?

SCHEIRE «Absoluut. Het zou dwaas zijn om te klagen.»

HUMO Is er een hoger doel in het leven?

SCHEIRE «Objectief gezien niet. Wij zijn een prachtige biochemische eigenaardigheid op een planeet in het universum: daar is op zich geen enkel doel mee gemoeid.

»Hoe we met elkaar omgaan en hoe we het onszelf zo aangenaam mogelijk kunnen maken, dat is onze eigen keuze. Ik vind het een heel geruststellende gedachte dat je als mens de vrijheid hebt om naar de dingen te kijken zoals je zelf wilt. Of het leven zin heeft of niet, wat we nuttig vinden of niet, daar zijn geen kosmische wetten voor. We kunnen daar een eigen invulling aan geven.»

HUMO Wat probeer jij als vader aan je drie kinderen mee te geven?

SCHEIRE «De vanzelfsprekende warmte, liefde en geborgenheid, zodat ze zich goed in hun vel voelen en met zelfvertrouwen de rest van hun leven kunnen leiden. Daarnaast vind ik het heel belangrijk om hen te leren om in een goede verstandhouding met anderen samen te leven, zonder dat ze het altijd met elkaar eens hoeven te zijn.

»Ik vind het veel belangrijker om een goede verstandhouding met mijn religieuze medemensen te hebben dan hen er koste wat kost van te overtuigen dat ze ongelijk hebben om in God te geloven. Dat moet dan wel een verstandhouding zijn waarin ik ook openlijk atheïst mag zijn, natuurlijk.»

HEBZUCHT

SCHEIRE «Voor mijn ouders was het not done om te pronken met dure auto’s, merkkleren, juwelen en andere luxespullen: zo ben ik opgevoed. Daarom heb ik nooit geld over de balk gesmeten. Eén keer ben ik van dat principe afgestapt, toen we ons huis kochten. Dat ik geld moest lenen en afbetalen, was totaal nieuw voor mij, iets waar ik erg nerveus van werd. Ik heb toen lang lopen piekeren: ‘Stel dat alles stilvalt, dan sta ik hier met een enorme schuld...’»

HUMO Hoe rijk zou je willen zijn? Of is dat een overbodige vraag voor iemand voor wie geld niet belangrijk is?

SCHEIRE «Toch niet, want ik mijd zoveel mogelijk risico’s, dus wil ik ook geldgebrek vermijden. Geld vergaren is nooit een doel geweest, maar toen we ons huis hadden gekocht, stond er plots bijna niets meer op mijn spaarrekening. Daar werd ik behoorlijk zenuwachtig van. Daarom wil ik die spaarrekening weer wat aanvullen, voor mijn gemoedsrust.»

HUMO Krijg je loon naar werken?

SCHEIRE «Ik mag niet klagen, maar ik verdien ook geen fortuinen. Ik heb sinds een paar jaar een zekere stabiliteit in Vlaanderen, en dat geeft me de vrijheid om mijn kans als stand-upcomedian te wagen in Engeland. Voorlopig stel ik in Engeland nog niet veel voor en kóst het mij geld, maar dat vind ik niet erg, omdat ik hier een basis heb om op terug te vallen.»

HUMO Je bent geen big spender. Waar geef je desondanks toch graag wat geld aan uit?

SCHEIRE «Aan gadgets en geeky hebbedingetjes: robotbouwpakketten, soldeersetjes, programmeerbare Lego... Ik maak mezelf wijs dat ik dat voor mijn kinderen koop, maar ik beleef er net zoveel plezier aan. Mijn kinderen zitten in een technologieclub en vinden het geweldig om samen met mij elektronische dingen in elkaar te knutselen.

»Verder geef ik weinig uit aan om het even wat. Soms denk ik dat ik het wel cool zou vinden om een Tesla te kopen, maar ik zou de hele tijd denken: ‘Wat gaan de mensen daarvan denken?’ Hetzelfde heb ik met Porsches. Geweldig mooie auto’s, maar ik zal er waarschijnlijk nooit één kopen, omdat ik te neurotisch ben over wat de mensen daarvan zouden zeggen.»

HUMO Met welke auto rijd je nu?

SCHEIRE «Een Volkswagen Beetle. Dat is één van de weinige mooie auto’s die niet in mijn categorie ‘Wat gaan de mensen wel niet denken?’ vallen.»

HUMO Waaraan weiger je resoluut geld uit te geven?

SCHEIRE «Aan merkkledij, en schoenen. Ik heb één paar sneakers, één paar geklede schoenen, voor als ik een kostuum draag, en bergschoenen, voor als we gaan wandelen. Toen we net samen waren, heeft mijn vrouw me eens heel erg uitgelachen, toen ze zag dat ik twee paar schoenen en drie paar pantoffels had (lacht). Dat gaf haar al een goed idee over hoe haar toekomstige man in het leven stond.»

HUMO Welke luxe zou je nooit meer kunnen missen?

SCHEIRE «Een smartphone met een internetverbinding. Voor een nieuwsgierige mens als ik is dat een godsgeschenk. Het is bijna niet te geloven dat mensen 20 jaar geleden nog naar de bibliotheek moesten om dingen op te zoeken.»

ONKUISHEID

SCHEIRE «In de katholieke jongensschool ben ik grootgebracht met de boodschap: ‘Wees voorzichtig met meisjes, want zij zijn zuivere deernes, en jullie moeten jullie vuile driften leren beheersen.’ Het was later voor mij een openbaring om te ontdekken dat vrouwen ook gewoon geil kunnen zijn.

»Toen ik in IJsland studeerde, had ik een Oost-Duits lief, Anna. Zij was niet mijn eerste lief, maar wel het eerste meisje met wie ik naar bed ben gegaan. In het middelbaar had ik een paar vaste lieven gehad, maar verder dan kussen en hier en daar wat voelen ging dat niet. Die meisjes waren er blijkbaar nog niet klaar voor, en ik was er heel beducht voor om me niet op te dringen.

»De Oost-Duitse zeden waren duidelijk losser dan de Wachtebeekse, want Anna was er wél helemaal klaar voor. Uiteindelijk ben ik maar één keer met haar naar bed geweest, daarna is het uitgeraakt. Toen ik enkele maanden later weer in België was, ben ik mijn huidige vrouw tegengekomen, en wij zijn ondertussen al 17 jaar samen. Er staan dus welgeteld twee namen op mijn lijstje van ‘Vrouwen met wie ik het gedaan heb’ (lacht).»

HUMO Heb je geen spijt dat je lijstje niet langer is?

SCHEIRE «Nee, helemaal niet. Ik heb alles samen met mijn vrouw mogen ontdekken en wij hebben ons goed geamuseerd. Na al die jaren zit er nog vaak verrassing en avontuur in.

»Natuurlijk vraag ik me weleens af hoe het zou zijn om met iemand anders te vrijen. Ik heb vrienden en vriendinnen die veel straffe verhalen kunnen vertellen over hun talrijke bedavonturen. Daar kan ik dus niet over mee praten, maar dat is geen frustratie.

»Het voordeel van meteen op de juiste vrouw te vallen, is dat ik geen seksuele trauma’s heb. Ik heb me nooit in een dronken bui aan iemand opgedrongen en daar achteraf spijt van gehad, ik ben nooit met iemand naar bed gegaan tot wie ik me eigenlijk niet aangetrokken voelde... Ik denk niet dat ik veel gemist heb, want ik was sowieso geen wilde jongen.»

HUMO Ben jij monogaam?

SCHEIRE«Jawel, maar ik stel vast dat iedereen zich blijkbaar aangetrokken voelt tot andere mannen en vrouwen. Dat is de aard van het beestje. Of je vervolgens ook tot actie overgaat, is een keuze.

»Wat me bij veel koppels opvalt, is dat ze heel jaloers zijn en niets van hun partner verdragen, maar zichzelf wel van alles permitteren. Als ik kon toveren, zou ik die combinatie van instinct en jaloezie toch laten aanpassen. Laat iedereen dan maar een partner voor het leven zoeken, die hij ook wat spanning buiten de relatie gunt, zonder dat hij dat als een bedreiging ziet. Het zou enorm veel problemen tussen koppels oplossen.»

HUMO Stel dat je kon toveren, wie zou dan de derde vrouw in jouw leven zijn met wie je graag eens het bed zou delen?

SCHEIRE «Hmm, Emilia Clark als Daenerys Targaryen. Als ze haar draken maar thuis laat.»

HUMO Wat is voor jou goede seks?

SCHEIRE «Simpel: als het moment juist is en je allebei geen zorgen hebt. Als je dan ook nog eens allebei op hetzelfde tempo zit en elkaar perfect aanvoelt, kan er knallende seks van komen.»

HUMO En wat is slechte seks?

SCHEIRE «Heel mechanische, ongeïnspireerde seks: laten we dit snel even afhandelen, dan kunnen we gaan slapen.»

HUMO Hoe sta je tegenover betaalde seks?

SCHEIRE «Ik heb nog nooit betaald voor seks. En ik bén ook nog nooit betaald (lacht). Ik heb geen waardeoordeel over prostitutie, als het uit vrije wil gebeurt. Het valt helaas niet te ontkennen dat er in de prostitutie vreselijke dingen gebeuren, van uitbuiting tot regelrechte slavernij. Ik geloof best dat er prostituees zijn die vrede hebben met wat ze doen, maar ik vermoed dat het een minderheid is.»

HUMO Uit onderzoek blijkt dat 85 procent van de mannen naar porno kijkt. Jij alleen uit wetenschappelijke interesse, neem ik aan?

SCHEIRE «Ik zat volop in mijn studententijd toen het internet in opmars was. Ik behoor tot de veteranen die er een eeuwigheid over deden om een foto te downloaden. Het duurde gemiddeld anderhalve minuut voor je de eerste tepel te zien kreeg. Qua spanning opbouwen kon dat tellen! (lacht)

»Wat mij niet aan porno bevalt, is dat het vaak een agressieve ondertoon heeft, met een dominante man en onderdanige vrouw. Voor mij is dat een afknapper. Ik vraag me ook af welke invloed dat heeft op jongeren, die nu vaak al op heel jonge leeftijd met porno in contact komen. Maar eigenlijk ben ik er nogal gerust in, want vroeger was het niet beter. Ik ben in een katholieke jongensschool voorgelicht, en meer dan welk deel waar in moest, wisten wij op het einde van de rit ook niet. Maar wij hebben dat vertekende beeld van seks achteraf zelf bijgesteld, en ik ben ervan overtuigd dat de jongeren van vandaag dat ook wel zullen doen.»

(Verschenen in Humo op 26 maart 2018)