FILM★★★☆☆
‘Matthias & Maxime’: Eerst klappeien, dan kussen
Van Xavier Dolan, met Xavier Dolan, Gabriel D'Almeida Freitas en Anne Dorval
Dat praatfilms kunnen knetteren als Bengaals vuurwerk, weten we van de 'Before Sunrise'-trilogie, van de parels van Eric Rohmer en van de kwebbelklassiekers 'Le déclin de l'empire américain' en 'Les invasions barbares' van Denys Arcand, een tweeluik waarnaar regisseur Xavier Dolan trouwens zit te knipogen in 'Matthias & Maxime'. In tegenstelling tot Arcand heeft Dolan het evenwel moeilijk om de ellenlange dialoogscènes in 'Matthias & Maxime' te laten knisperen. Voor het overige blijft Dolan zijn bekende gewoontes getrouw (een popsong hier, snuifje melodrama daar), maar gaandeweg weet hij de opgekropte verlangens van zijn twee hoofdpersonages toch goed voelbaar te maken. Eigenlijk zit je hier te kijken naar twee jeugdvrienden die ontdekken dat ze verliefd zijn op elkaar en vervolgens twee uur schermtijd nodig hebben om dat feit onder ogen te zien. Dolan krijgt van ons dan ook de trofee van langst uitgestelde filmkus.
