Melkte de Mol een geit met de meest uitpuilende balzak sinds die van Fabrizio?

De brancards waren weggedragen, de gewonden opgelapt, het terrein van brokstukken en lichaamsdelen ontdaan. Even werd het plan opgevat om de kandidaten - geen voorzorg is te veel in een seizoen waarin alles misgaat wat maar kan misgaan - extra in te enten tegen malaria, tetanus en hondsdolheid, tot een productiemedewerker struikelde over een rondslingerend molboekje en prompt in de bak met naalden viel.

Van het schrikken ontstak Gilles De Coster per abuis het Bengaals vuur dat hij als Beerschot-supporter permanent in zijn achterzak heeft zitten, wat een kudde lokale geiten verblindde. Terwijl zij paniekerig door het productiekamp raasden, mikten enkele klankmannen als ontwijkingsmanoeuvre hun jeep in een lonkend ravijn én crashte een tegen hoogspanningskabels gevlogen drone pardoes in de tent met harde schijven, die van de weeromstuit in de fik schoten. Er werd vervolgens zó enthousiast geblust dat men per ongeluk een slapende herder deed verzuipen. De lokale bevolking, die het sowieso al beu waren om zich telkens een hoedje te schrikken wanneer die gekke man met zijn bananenhemd en zijn in de was gekrompen John Lennon-brilletje achter de hoek kwam, werden er vijandig en zelfs opstandig van. Als klap op de vuurpijl passeerde precies op dat moment Johan Derksen, die uitlegde dat hij in zijn tijd nog een grancanario had neergestoken met een kapotgeslagen fles, maar dat er toen toch ook zo geen spel rond werd gemaakt, en dat iedereen maar eens moest stoppen met zagen.

Toch een kleine zucht van opluchting in het ‘De mol’-kamp: het gróótste gevaar voor lijf en leden van allemaal, de vrouw die deze aflevering nog met de grootste glimlach het wereldrecord Klungelen Met De Blinddoek Op scherp stelde, de Terror van Limburg, keerde moegestreden huiswaarts. Manu was één van de meest entertainende ‘De mol’-kandidaten in tijden, omdat zij zich telkens met honderd procent overgave en nul procent vernuft op de opdrachten stortte. Ook al had ik haar al weken van mijn verdachtenlijst geschrapt, toch ging ik tijdens het ploeteren, prutsen en krasselen doorheen deze aflevering alweer twijfelen. Zelfs zij scheen soms te denken dat zij de mol was. Zij is daarin niet alleen: Yens liet zich weer van zijn allersaboterendste kant zien. Op trot met Uma koos hij tot drie keer toe fout - een verzameling vergissingen van vlotjes 1.500 euro - en tijdens de blinddoekopdracht slaagde hij erin om strak voor zich uitkijkend lós voorbij de laatste rode knop te wandelen. Hij sloeg er wél in om op welhaast liefdevolle manier zijn geit te melken. Ik geloof toch dat het melken was. Ofwel zat het beest namelijk met een overvolle uier, ofwél met de meest uitpuilende balzak sinds die van Fabrizio.

Uma schrap ik nog niet - loog zij dat de peper pikant was? Had zij als mol spijt van haar tactiek bij de blinddoekopdrachten barstte ze dáárom in tranen uit? Liet zij het voortouw alléén aan Yens zolang hij foute keuzes maakte? - maar Sven wel: de in sneltempo tot meest knuffelbare kandidaat uitgroeiende copywriter ontpopte zich alweer tot grootverdiener, en het lijkt me niet meer dan terecht dat hij (ook al zette hij schijnbaar alles in op Manu) in de finale staat. Want volgende week is het eindelijk zover! Dan komt deze wilde calvarietocht ten einde. Behoudens het ontploffen van Paleis 12, spoorloos verdwijnen van Yens, Sven en Uma, of nog meer spontaan ontbrandend vuurwerk in het gat van Gilles De Coster, gebeurt de ontmaskering volgende week - wéér een primeur - gewoon live. Hout vasthouden, denk je dan: werkte ik bij ‘De mol’, ik kleefde me tot volgende week aan de dichtstbijzijnde mammoetboom. Behoudens m’n schielijk overlijden: tot dan!