'Merry Happy Whatever' op Netflix is zo slecht als het klinkt

‘Meet The Parents’ in een kerstsetting? De nieuwe Netflix-serie ‘Merry Happy Whatever’ is zo slecht als het klinkt.

Netflix heeft na de succesrijke kerstfilm ‘A Christmas Prince’ de smaak te pakken. Titels als ‘Let It Snow’, ‘Holiday Rush’, ‘A Christmas Prince: The Royal Baby’ en – we nemen u niet in de maling – ‘The Knight Before Christmas’ staan sinds kort in uw catalogus. Als zuurstok op de kerststronk: ‘Merry Happy Whatever’, Netflix allereerste kerstserie.

‘Merry Happy Whatever’ is een sitcom met acht afleveringen van een klein half uur. De opzet van de gemiddelde episode: Matt (Brent Morin) zoekt de goedkeuring van zijn toekomstige schoonvader Don (Dennis Quaid) maar gaat op z’n bek. Don verwacht dat iedereen zich aanpast naar zijn oubollige machowaarden. Op het eind van elke episode komt steeds een onverdiend moment van - ooooohhh - ontroering. Voor originaliteit bent u aan het verkeerde adres.

Een gesmolten sneeuwman heeft meer persoonlijkheid dan de personages in ‘Merry Happy Whatever’. Het centrale liefdesverhaal, dat tussen Matt en Emmy (Bridgit Mendler), is flinterdun. Het is zelfs na de allerlaatste aflevering onduidelijk wat die twee in elkaar zien. Pater familias Don is een bullebak en verdient tijdens de seizoensfinale ieders respect door exact te doen wat hij al constant verkeerd deed: anderen manipuleren om zo zijn zin door te drijven.

De mopjes zijn flauw en voorspelbaar, wat – o ironie! - extra wordt benadrukt door een lachband die om de vijf seconden wanhopig om een gniffel smeekt. Ondanks alle referenties aan de feestdagen is de christmas spirit nauwelijks voelbaar. Zeker wanneer Sean, zoon van Don, denkt dat zijn tienerzoon uit de kast komt en de reeks grapjes maakt over zijn overduidelijke ongemak. Vader Don zal enkele afleveringen later al even afwijzend reageren.

Een product als ‘Merry Happy Whatever’ draagt bij aan een afkeer van alles wat met kerst te maken heeft. Humbug!