FILM★★★☆☆
Miss Sloane
Een dame om voor te rillen.
Maak kennis met Miss Sloane (Jessica Chastain), een lobbyiste die even geslepen is als haar naaldhakken. Als drama haalt ‘Miss Sloane’ nergens het niveau van ‘Wall Street’ of ‘Margin Call’: de makers hebben het ietwat lastig om uit al dat gedoe over wetsvoorstellen en invoerheffingen een spannende plot te destilleren. En de hoorzittingsscènes blijven niet gespaard van clichés, tot en met de nijdige ‘tók!’ van de hamer van de voorzitter. Maar op een dieper niveau speelt deze film op een interessante manier met gedragspatronen en genderstereotypes. Zo gebruikt Miss Sloane haar keukenmessen niet om sjalotten te snijden, maar om ze (figuurlijk dan) in de ruggen van haar tegenstanders te planten: niet meteen wat je verwacht van een vrouw. Ook Miss Sloane zélf lijkt soms te twijfelen aan haar gedrag: die ene woede-uitbarsting bijvoorbeeld lijkt niet zozeer te zijn ingegeven door professionele tegenslag, maar door opvlammende zelftwijfel. En zo groeit ‘Miss Sloane’ alsnog uit tot een boeiend drama, tók!
