‘Mucho Mucho Amor’ op Netflix: zelfs Eddy Wally zou jaloers zijn op Walter Mercado

Wie de hel is Walter Mercado? Vergeef ons deze ongalante binnenkomer, maar dát was nu eenmaal de vraag die we onszelf hardop stelden toen we begonnen te kijken naar de Netflixdocumentaire ‘Mucho Mucho Amor: The Legend of Walter Mercado’.

Aanvankelijk dachten we dat we in Tiffany’s Cabaret Bar waren beland: tegen een achtergrond van discobollen zien we hoe een zwaar gebotoxte kruising tussen Liberace en La Esterella theatraal voor de camera rond zijn as staat te draaien. ¿Qué? Wie ís die in een extravagante cape gehulde man, die iedere dag levertraan drinkt en over een garderobe beschikt waar zelfs Eddy Wally jaloers op zou zijn? ‘Walter heeft de stopkwaliteit,’ aldus zijn oude manager. ‘Als je tijdens het zappen op Walter valt, dan stop je en blijf je kijken.’

Hetzelfde kan worden gezegd over deze documentaire: je kúnt bijna niet anders dan blijven kijken en luisteren naar het levensverhaal van die in Puerto Rico geboren zelfverklaarde helderziende die in de jaren 70 en 80 bekend stond als een soort astrologische Armand Pien die iedere dag in zijn televisieshows voor miljoenen toeschouwers horoscopen las en in de nadagen van zijn carrière zou uitgroeien tot een genderoverstijgend icoon van de lgbt-gemeenschap.

Maar terwijl we Walter daar in zijn living op zijn troon zagen zitten, omringd door Perzische tapijten en baldakijnen, dacht de Philip Marlowe in ons: welke tragiek of wrangheid gaat er schuil achter die welhaast als pantser dienende laag botox? ‘Ik had een lastige jeugd,’ laat Walter zich in een zeldzaam openhartig moment ontvallen. ‘Ik heb veel geleden, veel verloren.’ Geen idee of de makers, Cristina Costantini en Kareem Tabsch, vervolgens geprobeerd hebben om dieper te peilen naar die moeilijke jeugd, maar als dat zo is dan zijn die pogingen alvast niet in de afgewerkte documentaire beland. Eén keer vragen ze aan Walter op de androgyne man af waarom hij altijd vaag is gebleven over zijn seksuele geaardheid, maar het antwoord gaat alweer gepaard met één van zijn typische zweverige handgebaartjes: ‘Alles is liefde! Dat is het enige wat telt!’ Het is nog waar ook. ‘In Puerto Rico hebben we een gezegde,’ aldus één van Walters miljoenen bewonderaars. ‘Wat zichtbaar is, hoeft niet te worden besproken.’ Waarna de man uitlegt dat Puerto Rico, en bij uitbreiding de héle Latino-gemeenschap, in de jaren 70 en 80, en ook vandaag nog, heel erg homofoob was. Walter schrok er niet voor terug om zichzelf te tooien met capes en sieraden, maar om in die tijd écht uit de kast te komen zou een brug te ver zijn geweest: zo’n outing zou zijn carrière onherroepelijk hebben geschaad.

Of het niet zo is dat Walter met zijn live horoscooplijnen jarenlang miljoenen heeft verdiend op de kap van arme, goedgelovige mensen? Ook die vraag wordt, zowel door de makers als door Walter, minzaam weggewuifd. Liever dan lang stil te staan bij de teloorgang die hem vanaf het jaar 2000 te beurt viel, toen de ouder wordende Walter in onmin raakte met zijn manager en het applaus wegviel, eindigen de makers op een triomfantelijke noot door uitgebreid in te zoomen op de overzichtstentoonstelling die hij in 2019 in Miami kreeg. Het resultaat is dat ‘Mucho Mucho Amor’ zich meer laat bekijken als een hagiografisch eerbetoon dan als een diepsnijdend portret, maar toch zagen we één verrassend detail dat een onverwacht licht op hem werpt. Wie goed oplet, zal zien dat er in Walters dvd-kast een exemplaar ligt van de nummer 10 uit onze Top 100 van de Beste Films Aller Tijden: ‘Bitter Moon’, Polanski’s kinky meesterwerk waarin Peter Coyote en Emmanuelle Seigner zichzelf verliezen in een destructieve seksrelatie. Walter die vanop zijn troon met een glaasje levertraan in de hand zit te kijken naar de in een SM-pakje gestoken Seigner die de vastgeknevelde Coyote te lijf gaat met een scheermes: we zagen het zó voor ons. Walter Mercado mag dan een enigma blijven, de man had een diabolische goede filmsmaak.

‘Mucho Mucho Amor: The Legend of Walter Mercado’ is te zien op Netflix.