N: The Madness of Reason

Een magische trip door een fascinerend continent.

‘Antwerpen Centraal’, zo heette de wonderbaarlijke documentaire die Peter Krüger enkele jaren geleden draaide over het mooiste treinstation ter wereld. Voor zijn nieuwe documentaire ‘N: The Madness of Reason’ ging de Vlaamse cineast het iets verder zoeken: hij trok naar Mali, Senegal en Ivoorkust in het spoor van Raymond Borremans, een Franse muzikant die na de apocalyps van de Eerste Wereldoorlog met zijn banjo naar West-Afrika trok, het in zijn hoofd haalde om het Afrikaanse continent in een reusachtige encyclopedie te vatten, maar jammerlijk genoeg stierf voor zijn levenswerk af was – hij was niet verder geraakt dan de letter N. ‘Documentaire’ is eigenlijk niet helemaal het juiste woord voor de bevreemdende trip die ‘N: The Madness of Reason’ is geworden. De muziekscapes van Walter Hus, de teksten van de Nigeriaanse schrijver Ben Okri en de wondermooie camerabewegingen – soms lijkt het wel alsof de camera als een fantoom door de landschappen zweeft – smelten samen tot een magische experience waarbij Borremans ons toespreekt vanuit de geestenwereld. Eigenlijk weten we zelfs niet of we ‘N: The Madness of Reason’ nog wel een film kunnen noemen: ’t is meer een bewustzijnsveranderende ceremonie die je in een toestand van trance brengt, een elegisch gedicht waarin we sjamanendrums horen weerklinken, een magisch droomschip dat ons meeneemt op een zintuiglijke reis doorheen het verleden en het heden van een mysterieus continent. Bon voyage.

Bekijk de trailer van 'N: The Madness of Reason'