Na ‘Shooting Joe Exotic’ krijgt u een heel ander beeld van ‘Tiger King’

Vanavond zendt NPO3 Louis Theroux’ documentaire over tijgerkoning Joe Exotic uit: ‘Shooting Joe Exotic’. Herlees hier onze recensie van toen de docu voor het eerst op Canvas verscheen.

Hij is onlosmakelijk verbonden met de coronapandemie: Joe Exotic. De op zijn zachtst gezegd excentrieke, voormalige houder van exotische roofdieren werd wereldberoemd toen Netflix de serie ‘Tiger King’ uitbracht. Dat was in maart 2020 en precies op dat moment zat de halve wereld thuis in lockdown. Diezelfde halve wereld keek naar de strapatsen van ‘Tiger King’ Joseph Schreibvogel, zoals hij echt heet. Het werd een hype zonder weerga, met als bijeffect dat miljoenen mensen ervan overtuigd raakten dat Joe onschuldig in de gevangenis zat. Want, dat was het andere excentrieke element van de Tijgerkoning: hij zat inmiddels een straf van 20 jaar uit, wegens het beramen van een huurmoord op zijn aartsvijand, de dierenrechtenactiviste Carole Baskin die er in ‘Tiger King’ min of meer openlijk van beschuldigd wordt haar (spoorloos verdwenen) ex-man te hebben vermoord.

Wat in alle gedoe rondom Joe Exotic wat verloren ging, is dat de goede verstaander Joe allang kende. Louis Theroux had de man bijna tien jaar eerder al voor zijn camera gehad, in een aflevering over Amerikanen die wilde dieren hielden als ‘hobby’. Maar Louis zou Louis niet zijn als hij niet op zijn eigen manier zou inhaken op de hype. Hij besloot zijn relatie met Joe te herzien, te bekijken of er destijds al sporen waren van zijn bloeddorst én hoe het nu eigenlijk zat met die huurmoordzaak. Het resultaat is ‘Shooting Joe Exotic’, een anderhalf uur lange (op Canvas in twee delen uitgezonden) special, en een van de beste uit zijn carrière.

Net als bij eerdere terugblikken op Jimmy Saville en Michael Jackson schroomt Theroux niet om kritisch voor zichzelf te zijn. En gaat hij behoedzaam te werk. Wat we opgedist krijgen zijn veel archiefbeelden van Joe. Aan het begin legt Louis uit dat hij een bericht van Joe heeft gekregen: of hij wil helpen met zijn hoger beroep, om zo eerder vrij te komen. Theroux ziet al vrij snel af van opnieuw contact leggen. Voor hem spreken de beelden van toen opeens voor zich: Joe is een narcist, Joe is gefrustreerd, een manipulator en praat openlijk over zijn fantasieën om Carole Baskin te laten vermoorden. Theroux geeft zichzelf onderuit de zak dat hij dat destijds als praatjesmakerij zag.

Het is voor hem het vertrekpunt om vooral een van alle hype gestript portret van de zaak ‘Schreibvogel vs Baskin’ te maken. We krijgen daarbij ook Carol en haar echtgenoot aan het woord. Zij vertellen onomwonden hoe de Netflix-makers hen om de tuin hebben geleid, en pas vlak voor de première uit de doeken deden dat zij welbeschouwd als Kop van Jut zou fungeren. Een naar staaltje riooljournalistiek, zoals Theroux mooi duidelijk maakt. Hoogte- en dieptepunt is een kort telefoontje met de mensen achter ‘Tiger King’: groter heb ik het verschil tussen integer en blasé zelden gezien. Komen ook nog voor in deze special: de wat malle advocaten van Joe Exotic, ex-geliefden en zijn vervreemde oudere broer, die werkelijk geen spaan van hem heel laat. En op de achtergrond zweeft constant de grote tragedie van Joe’s leven: de dood van een andere broer, als gevolg van een ongeluk, die ervoor gezorgd heeft dat hij de trappers kwijtraakte, met alle gevolgen van dien.

Wie na ‘Shooting Joe Exotic’ geen vieze smaak in de mond krijgt bij het denken aan 'Tiger King’, die heeft niet opgelet.

‘Shooting Joe Exotic’, zondag 22 mei om 23.11 op NPO3