Na twee afleveringen van ‘D.B. Cooper: Where Are You?!’ op Netflix is alles al gezegd, maar zitten we pas op de helft

Niets zo aantrekkelijk als een nooit opgeloste misdaad. De zaak van D.B. Cooper is een van de charmantste in die categorie. Toch zijn de makers van ‘D.B. Cooper: Where Are You?!’ erin geslaagd er een langdradig verhaal van te maken.

Op 24 november 1971 koopt een man (gemiddelde lengte, donker pak, zonnebril) voor twintig dollar een vliegticket van Portland naar Seattle. Het is een vlucht van amper een halfuur. De man neemt plaats op stoel 18C en bestelt een bourbon met soda. Na enkele minuten geeft hij een van de stewardessen een briefje. Daarop leest zij dat de man een bom bij zich draagt, en het verzoek of ze even naast hem wil komen zitten. Fluisterend deelt hij haar zijn eisen mee: $200.000 in coupures van twintig, en vier parachutes. Op de luchthaven van Seattle worden de 36 andere passagiers uit het toestel gelaten, in ruil voor de parachutes en een koffer met geld. De man instrueert de piloot koers te zetten richting Mexico en het vliegtuig stijgt weer op, achtervolgd door straaljagers van de luchtmacht. Op drieënhalve kilometer hoogte boven de staat Washington, met een windsnelheid van 150 km/u en ijskoude regen, opent de man de achteringang van het vliegtuig en springt de duisternis in.

Het verhaal van D.B. Cooper, zoals de nooit gepakte vliegtuigkaper genoemd werd, is er één waar velen hun vingers bij aflikken. Een heel leger aan amateurspeurders verlekkert zich jaar in jaar uit aan de zoektocht die zelfs de FBI niet tot een succesvol einde wist te brengen. Nog enthousiaster zijn Amerikaanse documentairemakers, die er geen genoeg van krijgen de belevenissen van de laatste ouderwetse wildwestbandiet opnieuw en opnieuw te vertellen. Met ‘D.B. Cooper: Where Are You?!’ voegt Netflix zich in vier afleveringen bij de lange rij hijgers die zich buigen over de vraag waar hun ultieme antiheld gebleven is.

Natuurlijk is al vanaf de eerste minuut duidelijk dat die vraag niet beantwoord zal worden, maar dat mag de pret niet drukken. Vol goede moed wordt volgens de vaste formule de spanning opgebouwd: getuigen komen aan het woord, diverse verdachten betreden en verlaten het toneel, en verder wordt het scherm gevuld door een eindeloze reeks zelfbenoemde D.B. Cooper-experts. Voor wie het verhaal nog niet kent, is dat voor een aflevering of twee behoorlijk vermakelijk. Daarna komt definitief de klad erin, want zodra overduidelijk is dat ieder sluitend bewijs ontbreekt, gaat ‘D.B. Cooper: Where Are You?!’ nauwelijks nog over Cooper zelf, maar vooral over de onderlinge beslommeringen van zijn groupies, een bonte verzameling amoebes die zichzelf graag horen praten, ongeacht of er iemand luistert. Ondertussen wrijft D.B. Cooper – of hij nu met een cocktail op een strandstoel ligt of onder de grond – zich in de handen: het is het boefje toch mooi gelukt om de gemoederen ruim een halve eeuw bezig te houden.