Nicole Kidman en de risico’s van het vak: ‘Ik ging zo op in mijn personagedat ik er doodziek van werd’

Play4 blijft het handvol Vlamingen dat op vrijdagavond niet naar ‘The Masked Singer’ kijkt verwennen met de betere Amerikaanse dramaseries van de afgelopen jaren. Na ‘The White Lotus’ en ‘Mare of Easttown’ maakt de zender het schema vrij voor ‘The Undoing’, een zesdelige misdaadreeks over een schatrijk New Yorks koppel van wie het huwelijk in woelige wateren terechtkomt als de man beschuldigd wordt van moord op een jonge vrouw.

Het verhaal van ‘The Undoing’ is niet bijster origineel, maar de acteurs tillen alles boven de middelmaat uit: Hugh Grant is indrukwekkend als de oncoloog die gelooft dat hij door zijn charme met alles wegraakt, Nicole Kidman is nog indrukwekkender als de echtgenote die heen en weer wordt geslingerd tussen de angst dat haar man een moordenaar is en de hoop dat alles weer normaal zal worden.

– ‘The Undoing’ werd geschreven door David E. Kelley, tevens de scenarist van ‘Big Little Lies’ waarin jij ook al te zien was als een rijke getrouwde vrouw met een getroebleerd huwelijk. Heb je na een paar decennia in Hollywood je niche gevonden?

NICOLE KIDMAN (lacht) «Nee, voor mij waren die twee personages net heel verschillend. Celeste uit ‘Big Little Lies’ werd mishandeld door haar man, maar probeerde toch een perfect imago op te houden voor de buitenwereld. Grace daarentegen gelooft aanvankelijk echt dat ze een prachtig leven heeft, tot alles rond haar begint in te storten. Het zijn allebei vrouwen in het oog van de storm, maar ze zitten in haast tegenovergestelde situaties.»

– Je staat erom bekend dat je zo hard opgaat in je personages dat de grens tussen jou en je rol soms vervaagt. Was dat hier ook zo?

KIDMAN «Ja, in die mate zelfs dat ik het beangstigend begon te vinden. Veel van de aantrekkingskracht van Grace komt voort uit het feit dat je nooit helemaal weet wat ze precies denkt. Maar die verwarring is ook onderdeel van het personage: het is vaak onduidelijk wie ze moet geloven of hoeveel ze weet. Ze zit zo opgesloten in haar perfecte bubbel dat sommige informatie gewoon niet tot haar doordringt. Ik geloof dat je als actrice moet spelen vanuit je onderbewustzijn, dat je niet bewust moet nadenken over hoe je iemand neerzet, en in plaats daarvan je personage over je heen moet laten komen. Maar de onrust en onzekerheid die Grace voelt, eisten op den duur hun tol bij mij. Ik ben zelfs een week lang out geweest, omdat mijn lichaam een pauze nodig had. Doodziek was ik.»

– In de titelgeneriek van ‘The Undoing’ zie je beelden van een jonge Grace, begeleid door een cover van ‘Dream a Little Dream’. Klopt het dat jij die hebt ingezongen?

KIDMAN «Betrapt! (lacht) Ik wilde er niet te veel de nadruk op leggen, want hoewel ik graag zing en er ook al prijzen mee heb gewonnen (Kidman kreeg voor haar hoofdrol in de musical ‘Moulin Rouge’ een Golden Globe, red.), ben ik er nog altijd erg onzeker over. Maar dit kon ik niet weigeren, omdat het volledig bij het verhaal past. Het liedje gaat over een meisje dat de droomwereld waarin ze samen met haar geliefde zit niet wil verlaten. En dat is precies wat Grace meemaakt: Jonathan heeft haar het leven gegeven waar ze als kind altijd al van droomde, en nu moet ze onder ogen zien dat het misschien allemaal maar fantasie was.»

‘The Undoing’
Play4, vrijdag 10 maart, 20.20