Niemand van de cast moest z’n ontroering acteren tijdens de seizoensfinale van ‘Thuis’

Heden melden wij u het heengaan van Jacques Pieters, de aardige zwemleraar die vervelde tot een ploert met op z’n cv een verkrachting, een rijtje moorden en de spoorloze verdwijning van Piet Piraat. Dat Jacques niet meer met door schuim geannexeerde mondhoeken door andermans leven kan razen, hebben we te danken aan Tim, de politieman die een kogel z’n kop in mikte. ‘Maar serieus dood?’ vroeg Nancy, de eeuwige primeurjager, toen ze het nieuws vernam. ‘Niet zoals de vorige keer?’ Want inderdaad: eerder had haar Dieter, die andere politieman, Jacques ook al met hagel volgeblaft, maar die schotwonde was net niet dodelijk geweest. Hoe zeg ik het beleefd? Het wil niet altijd even goed lukken voor Tim en Dieter, het politieduo dat eerder achter de feiten dan de schurken aanholt. Ze kijken er consequent zorgelijk bij, bezwaard zelfs – dat dan weer wel.

Maar deze keer kwam Tim dus wél tijdig de crime scene oplopen waar Jacques net op het punt stond het bevolkingsaantal naar beneden af te ronden, en handelde hij de wrede verhaallijn kordaat af. Een en ander gebeurde al vroeg in deze seizoensfinale van ‘Thuis’, al groeide er helemaal op het einde nog een merkwaardig staartje: voor hij werd neergeknald, had Jacques zijn getraumatiseerde ex Rosa nog kunnen ontvoeren, en zij lag in het allerlaatste frame van dit seizoen eenzaam te zieltogen – kandidaat-redders mogen zich aanbieden, maar bij voorkeur pas na de zomervakantie.

Er was ook nog de treurige relatiebreuk van Peter en Femke, en een jongensliefde die maar niet lekker wil lopen – maar dan zijn we ’r zowat, qua droevig drama. Want waar een ‘Thuis’-finale doorgaans een rellerige paternoster van bloed, pijn en ongeluk is, was dit de finale van de hoge gelukscoëfficiënt. Read the room, moet het voornemen geweest zijn van de scenaristen toen ze zich terugtrokken om de aflevering te schrijven: nu de lelijke grom van covid-19 al anderhalf jaar aanhoudt, wilde het publiek schoonheid, liefde en genezing. En dus werden Adil en Christine de ouders van een gezonde jongen, en kreeg Bob te horen dat hij genezen is van kanker, waarop hij prompt Tamara ten huwelijk vroeg.

In de laatste weken van dit seizoen was corona overigens nog wat schuttingtaal komen gebruiken op de set van ‘Thuis’. Leah Thys verloor haar man aan het virus, en moest zelf ook gehospitaliseerd worden. Daardoor verdween ze vanzelfsprekend plots uit de reeks, en werd het aangekondigde huwelijk van haar personage – want ja, Marianne zou met Leo trouwen – noodgedwongen geannuleerd. Of toch niet, want plots verscheen Marianne in de finale alsnog ten tonele. En zo werd een naar ‘Thuis’-normen klein en bescheiden huwelijk – zie ook: de afstandsregels waar de scenaristen al zowat een jaar hun scripts rond bouwen – toch de pakkendste bruiloft uit de geschiedenis van de serie. Want daar stond ze, Leah Thys: broos maar krachtig, gebogen maar niet geknakt, met het verdriet uit het eigen leven verstopt in het geluk uit het fictieve leven. ‘Ja,’ zei Marianne – en niemand van de cast die z’n ontroering moest acteren. Vlaanderen stotterde en snotterde.