Niets is te veel voor ‘The Whale’: ‘Deze film kan levens redden’

Brendan Fraser plengde de voorbije maanden meer tranen dan in zijn hele leven tot nog toe. En niet alleen door zijn rol in ‘The Whale’ als een tot zijn sofa veroordeelde obesitaspatiënt die wanhopig probeert de liefde van zijn dochter terug te winnen. Voor de acteur is de film van cultregisseur Darren Aronofsky ook een comeback na een donkere periode.

Fraser was in de jaren 90 Hollywood-hunk nummer één dankzij ‘The Mummy’, ‘The Mummy Returns’ en ‘George of the Jungle’, maar verdween daarna uit de spotlights. De acteur liep bij al dat stuntwerk zoveel letsels op dat hij bijna zeven jaar van ziekenhuis naar ziekenhuis trok, en hij moest tussendoor ook nog een scheiding verwerken.

BRENDAN FRASER «Ik heb het enorme geluk dat ik al een carrière van dertig jaar achter de rug heb en het is ook normaal dat een acteur pieken en dalen beleeft. Maar als ik niet werk, word ik gek. De enige oplossing is: de kans grijpen als die zich aandient. Darren gaf mij die. En het mooie was dat ik er al mijn frustraties in kwijt kon.»

– Je speelt de zuchtende, puffende, 270 kilogram zware Charlie met behulp van een ‘dikmaakpak’ en gezichtsprotheses. Hoe was dat?

FRASER «Allesbehalve comfortabel. Het duurde uren om alles aan en uit te doen. En het maakte me duizelig. Ken je dat gevoel als je van een boot stapt en nog altijd denkt dat je beweegt? Zoiets. Ik ging na elke draaidag weer als mezelf naar huis, maar ik heb toch kunnen voelen hoe het is om bijna niet te kunnen bewegen door je eigen gewicht. Na de laatste opnamedag werd ik ook overvallen door verdriet. Ik heb toch een tijdlang het leven van een ander geleid.»

– Was je bang voor de kritiek op de manier waarop je een obesitaspatiënt neerzet?

FRASER «Elke dag voelde ik de morele verplichting om zo authentiek mogelijk te zijn. Vooral in de wetenschap hoe wreed we tegen – en cynisch we over – mensen met obesitas kunnen zijn. In het verleden hebben wel meer acteurs zo’n transformatie ondergaan, maar dan voor een komedie, en dus een beetje respectloos. Door deze rol heb ik veel begrip gekregen voor mensen die eraan lijden. Het klinkt wat bombastisch, maar omdat we allemaal zoveel empathie hadden voor Charlie, en niet op hem neerkeken maar hem neerzetten als een echte mens, geloof ik oprecht dat deze film levens kan redden.»

‘The Whale’ is nu te zien in de bioscoop.