‘Ons huis/nieuw huis’ is vermakelijk, maar waarom zit dit op VRT 1?

Immobiliënprogramma’s zijn als keukeneilanden: iedereen wil er één, zelfs al past het niet helemaal bij de rest. Ook op de eerste zender van de openbare omroep, die onlangs een likje verf kreeg en VRT 1 werd gedoopt, is er nu een exemplaar te vinden: ‘Ons huis/nieuw huis’, dat een van de oudste dilemma’s op de huizenmarkt, verhuizen of renoveren, tracht op te lossen.

Lorenz en Elyne, het eerste koppel dat hulp nodig had van makelaar Kristien en interieurarchitect Ken, waren ‘de wanhoop nabij’, zoals dat hoort in dit soort programma’s. Ooit kochten ze een bungalow in Pulderbos - geen hoekje van de Efteling maar een dorp nabij Grobbendonk - en omdat ze in de jaren die volgden vier kinderen hadden gekregen was die veel te klein geworden. Een kleerkast kon niet meer open omdat het babybedje in de weg stond, Elyne kreeg pijn aan haar oorbellen omdat ze haar series moest bekijken met een koptelefoon op, de zonen gingen soms wateren in de tuin wanneer de file voor het enige toilet te lang was.

Voor Elyne was het duidelijk: ze moesten op zoek naar een woning die beter paste bij hun noden. Maar Lorenz was zo verknocht aan Pulderbos dat hij al ziek werd als hij nog maar een ander huis ging bezichtigen. Nog liever gaf hij de garage gevuld met zijn gekoesterde moto’s op dan dat hij zou verkassen naar Pulle - vier minuten verder - of godbetert Massenhoven. Omdat zijn vrouw echter door bleef bomen over alle minpunten van de bungalow en hij zichzelf onderhand een ’klaagpaal’ voelde, had hij toegestemd met een deelname aan ‘Ons huis/nieuw huis’, op voorwaarde dat Elyne daarna twintig jaar lang niet meer zou zeuren en hem met rust zou laten, ongeacht de uitkomst.

Met het oog op echtelijk geluk togen Kristien en Ken aan het werk. De eerste moest op zoek naar een huis met vijf slaapkamers dat bij voorkeur gelegen was op een perceel naast de bungalow, de tweede mocht de bestaande woning renoveren. Al snel werd duidelijk wie de minst benijdenswaardige taak had. Ken zette in dertig seconden en op de tonen van ‘The Architect’ van dEUS een nieuwe indeling op papier, en toen hij die voorlegde aan Lorenz en Elyne kusten ze hem net niet op de mond. Kristien daarentegen kreeg bij elk huis dat ze het duo liet zien een hoop gezeur, ironisch genoeg vooral van Lorenz: de man zag overal gebreken of dure renovaties, de locaties stonden hem niet aan en zelfs de aanwezigheid van een zwembad stemde hem niet milder, want ‘veel onderhoud’.

Pas bij de derde woning, ruw geschat dubbel zo groot als de bungalow, begon het koppel even te twijfelen, maar alles was snel weer vergeten toen Ken het resultaat van zijn werk liet zien. Alle binnenmuren van hun oude huis waren gesloopt en opnieuw opgebouwd, hij had vijf slaapkamers gecreëerd, twee nieuwe badkamers en een keuken geïnstalleerd en daarbovenop was alles ook nog eens opgefrist. En dat voor slechts 100.000 euro, mede dankzij de hulp ‘van enkele partners’, in casu de keuken- en badkamerfabrikanten die ook in ‘Blind gekocht’ het renovatiebudget een duwtje in de rug geven. Er moest nauwelijks een knoop worden doorgehakt, want zoals Lorenz met een duidelijke zucht van opluchting meegaf: ‘Eens een Pulderbossenaar, altijd een Pulderbossenaar’.

Het is het koppel gegund, en ik hoop zeker voor Lorenz dat er nu effectief twintig jaar rust aanbreekt, maar als ik toch even mag zeuren: de eerste aflevering van ‘Ons huis/nieuw huis’ was vermakelijk, maar ik zie niet waarom dit programma op de VRT zit.