Op de set van de nieuwe ‘Mocro Maffia’: ‘Levens gaan kapot, families worden verscheurd: deze serie toont een nachtmerrie’

Ze zijn terug. De Paus, Potlood, Romano en Tatta, de hoofdpersonen in een gloednieuwe reeks van ‘Mocro Maffia’. AD keek mee op de set van het vierde seizoen. ‘Ik heb bij de garage nog even mijn tekst doorgenomen.’

Hotel Akersloot eind september 2021. Op de parkeerplaats maakt een man haast naar zijn auto. De jas is boven het hoofd getrokken, want de onbarmhartige regen dendert met bakken uit de hemel. Bij de hoofdingang schuifelt een echtpaar op leeftijd onder een gezamenlijke paraplu naar binnen.

Hen wacht een royale lunch. En ze zijn niet de enigen. Het restaurant puilt bijna uit. Corona lijkt even niet te bestaan. Een gezellige boel op een doorsnee najaarsdag, zo lijkt het. Wie iets verder kijkt, merkt dat er meer aan de hand is. Zo is daar een wit party-achtig tentje aan de zijkant van het hotel. Staan er twee vrachtcabines, borden met pijlen en liggen dikke kabels aan de andere zijde. Straks, als de pensionado’s in het restaurant aan hun koffie zitten, zal er veel rumoer zijn op de derde etage. Daar zal een levensgevaarlijke situatie ontstaan met twee van ‘s lands grootste criminelen.

Meedogenloze wereld

Oké, oké, niet echt, het gaat om fictieve personages - Potlood en Romano heten zij -, want we zijn op de set van een van de hardste misdaadseries van de laatste jaren, ‘Mocro Maffia’. Liefhebbers kijken al maanden uit naar seizoen vier. Naar karakters als De Paus, Adil, Taxi en Tatta. Naar de meedogenloze wereld van drugsbendes waar de spanning constant op de loer ligt, vriendschappen onder druk staan en levens weinig waard blijken.

Op deze doordeweekse middag is nog even niets te merken van deze ingrediënten. Een vrolijke Nasrdin Dchar is als eerste bij de holding, inderdaad dat witte tentje waar de acteurs zich melden voor hun klus. Er is fruit, koffie, een lunch als je wilt. Daarna steekt hij over naar de cabinewagens voor de kleding en make up. Visagiste Marieke gaat bij hem een ‘wondje’ op de wang aanbrengen. Ergens in de serie heeft Potlood een klap gehad. Terecht? ‘Ik mag niks zeggen hè’, grijnst Dchar als hij voor de spiegel gaat zitten. ‘Dit is een fijne plek om een draaidag te beginnen. Alsof je bij de kapper zit. Muziekje erbij.’

Op de achtergrond klinkt Franse hiphop. Dchar - in bruine trui, gouden nep-Rolex om de pols - kijkt af en toe op de A4'tjes voor zich - de tekst! -, terwijl Marieke hem gaat ‘verwonden’. ‘Met twee componenten siliconen’, vertelt ze. ‘Als dat hard wordt, maak ik er een snee in en laat ik het kleuren.’ Inderdaad, rood, de kleur van bloed. Repeteert zij ook? Ze knikt en toont haar onderarm, waar al een nep-wondje zit. ‘Ga ik wel eens boodschappen doen, zeggen mensen wat heb jij gedaan?’

Marieke vergeet ook de wallen niet. Dchar: ‘Weet je wat Potlood allemaal heeft meegemaakt? Mocht er trouwens een vijfde seizoen komen, dan hoop ik dat dit wondje een litteken wordt. Dat is toch vet?’

Nachtmerrie

Mocro Maffia wordt in blokken opgenomen. Voor Dchar is het zijn tweede. Maanden lagen de opnames stil door corona. Nu popelt hij om te beginnen. ‘In ‘Mocro Maffia’ zitten zoveel lagen. Jongeren worden in een wereld gesleurd waar levens zomaar kapot gaan. Families worden verscheurd. Met deze serie laten we een nachtmerrie zien die zoveel pijn laat zien.’

Sinds de eerste reeks blijven de dm’metjes binnenstromen op zijn Instagramaccount. ‘Deze serie is een springplank voor nieuw talent. Jongeren die niet die wereld in willen, maar willen acteren.’

Mandela Wee Wee, Romano in de serie, heeft zijn auto dan net op de parkeerplaats van het Van der Valk-hotel gedraaid. Bijna was hij te laat gekomen. Ook auto’s van acteurs mankeren wel eens wat. ‘Bij de garage heb ik nog even mijn tekst doorgenomen’, zegt Wee Wee. ‘Op mijn telefoon. Vaak ga ik thuis met repeteren tegelijk iets anders erbij doen. Koken ofzo. Zo worden de teksten natuurlijker. Anders lijkt het wel alsof je de woorden opzegt.’

Snelheid

Hij en Dchar doen voor de opname van de eerste scene nog even een ‘Italiaantje’. ‘Gaan onze teksten tak, tak, tak heen en weer’, verduidelijkt Dchar. Waarom we het zo noemen? Wee Wee haalt zijn schouders op: ‘Geen idee eigenlijk, maar ik denk de snelheid. Italianen praten toch vlug.’

Regisseur Victor Ponten, die ook de films ‘Rabat’ en ‘Catacombe’ maakte, is dan al even in het hotel met de ploeg. Cameramensen, geluid, producers, alles en iedereen staat in de twee gangen en diverse kamers op de derde verdieping. ‘ ‘Mocro Maffia’ maken’, stelt Ponten tussen de bedrijven door, ‘is te vergelijken met een marathon op sprintsnelheid. Heel intensief, maar superleuk. We trekken zo lang met elkaar op. Zijn een soort klas geworden.’

Ponten zorgt dat het verhaal loopt, scene voor scene, vanuit zijn hoofd door de gangen van Hotel Akersloot naar de camera’s tot het filmscherm. ‘Als regisseur ben je creatief eindverantwoordelijk. Je bent de hele dag keuzes aan het maken. Over licht, geluid, kleding, beelden. Hoe staan de camera’s? Wat is er op beeld? Waar komen de personages vandaan? Hoe lopen ze? Hier in dit hotel spelen zich scenes af in diverse afleveringen. We gaan kriskras van vijf naar zeven en dan weer naar zes.’

In de serie is Hotel Akersloot in Duitsland. Een villa in Bosch en Duin moet een Belgisch bos voorstellen. In Düsseldorf zijn scenes op straat en op het dak. ‘We werken veel op echte locaties. Zelden nemen we op in een studio of richten we een ruimte anders in. Een hotel is een hotel, een schimmige parkeerplaats een schimmige parkeerplaats. What you see is what you get.’

Wedstrijdspanning

Dan gaat het beginnen. Nasrdin Dchar en Mandela Wee Wee zijn in aantocht. Ze gaan voor een spannende scene, die in een bergruimte wordt opgenomen. De laatste rekken met handdoeken worden weggehaald. Teksten op de deur zijn afgeplakt. De douchespulletjes voor de badkamers van Van der Valk staan buiten het zicht. De mannen voelen wedstrijdspanning. ‘Ik heb al een tijdje niet gedraaid’, zegt Dchar. ‘Mijn eigen voorstelling op toneel wel, hoor. En dat zijn 110 pagina’s tekst. Dan moet dit A4'tje ook lukken. Alleen even een ander laatje in mijn hoofd opentrekken.’

De twee verdwijnen achter een hoteldeur. Als die enkele minuten later openzwaait, gaan de camera’s draaien. Potlood en Romano lopen de gang op. Mannen met pistolen staan te wachten. De spanning is vrijwel onmiddellijk voelbaar. Alsof je opeens écht in een film zit. ‘Daar gaat het mij om, die verbeeldingskracht’, zegt Ponten. ‘Het ene moment sta je nog met elkaar te praten op de gang, kort daarna bevind je je ineens in een soort fantasierealiteit. Het maken van film blijft magisch.’

Mocro Maffia 4 is nu te zien op Streamz.

(AD)