Op recordjacht met Maarten Vangramberen: 'Doodsangst in de ogen'

Wanneer wij hem bellen, bevindt Maarten Vangramberen zich in Boedapest om een Europees congres over de voetbalstadions van de toekomst aan elkaar te praten. Hoe die er zullen uitzien, moet u de éminence grise van de VRT-sportdienst bij gelegenheid zelf maar eens vragen - met uw permissie laten we 'm hier enkel over het tweede seizoen van 'Wereldrecord' aan het woord.

MAARTEN VANGRAMBEREN «We openen dit tweede seizoen met een aflevering over het wereldrecord verspringen dat de Amerikaan Mike Powell in 1991 vestigde op het WK in Japan. Dat die prestatie nog altijd als één van de vijf grootste momenten uit de atletiekgeschiedenis staat geboekstaafd, heeft op zich weinig te maken met de nog steeds onovertroffen 8 meter 95, maar wel met het bloedstollende duel tussen Powell en Carl Lewis, die die avond ook verder sprong dan hij ooit eerder had gesprongen. Speciaal voor de aflevering hebben we Powell naar België laten overvliegen, om zijn fameuze sprong nog eens dunnetjes over te doen in een oude fabriekshal in Antwerpen.»

HUMO Hoe doe je dat, een wereldster als Mike Powell laten overvliegen voor een programma dat hij wellicht niet eens kent?

VANGRAMBEREN «Simpel: je schakelt Wilfried Meert in, die op zijn beurt zijn geweldig omvangrijke netwerk inschakelt. Powell vindt het op z'n 56ste ook fijn om als regerend wereldrecordhouder opgevoerd te worden - begrijpelijk - al was hij pas helemaal overtuigd nadat hij de aflevering uit het eerste seizoen had gezien die we hem gestuurd hadden, over het inmiddels verbroken marathonwereldrecord van Dennis Kimetto.»

HUMO Met welke aflevering heb je je het meest vermaakt?

VANGRAMBEREN «Met de aflevering over schansspringen. Schansspringen is een sport waar wij in België ver van afstaan: van het Vierschansentoernooi zullen de meeste mensen nog wel gehoord hebben, maar veel verder reikt onze kennis niet. Ikzelf ken er ook niet veel van, maar ik heb m'n ogen serieus opengetrokken op een wereldbekerwedstrijd in het Noorse dorpje Vikersund, waar de grootste reuzenschans ter wereld staat. De sfeer die er hangt, valt goed te vergelijken met het veldrijden bij ons: biertenten, hamburgerkramen, initiaties voor de jeugd. Héérlijk om eens mee te maken. Tijdens de wedstrijd hebben we boven aan de schans mogen filmen: nooit zal ik de blikken vergeten van al die wereldtoppers vlak voordat ze zich de gapende diepte in wierpen. Je zíét de doodsangst in hun ogen: zij wéten dat hun enige houvast wanneer ze met honderd per uur dat gat in duiken de luchtweerstand is. Eén foutje, en ze slaan te pletter.»

HUMO In het eerste seizoen van 'Wereldrecord' wierp je telkens ook je eigen lijf in de strijd om...

VANGRAMBEREN (onderbreekt) «In Graz is er een universiteit waar men zich intensief bezighoudt met onderzoek naar schansspringen: daar heb ik mezelf in een labo aan touwen laten ophangen in een schansspringerspositie. Dus om op de vraag te antwoorden die je ongetwijfeld wilde stellen: nee, ik ben niet zelf van een schans gesprongen. Mijn verzekering dekte dat niet.»

Wereldrecord II - Canvas, maandag 3 februari, 21.20 en herhaling op dinsdag 04 februari, 19:10 - 20:00