Recensie: Als de twee hoofdpersonages uit 'Pieces of her' gewoon eens met elkaar zouden praten, was het mysterie in een kwartier uitgeklaard

Als een labiele schutter de dertigjarige Andy (Bella Heathcote) in een lokale cafetaria bedreigt, snijdt haar moeder Laura (Toni Collette) hem zonder verpinken de keel over. Hoe kan deze modelburger mensen koelbloedig uitschakelen? Waarom moet Andy die avond nog vluchten met een clandestiene wagen, valse paspoorten en een koffer vol cashgeld? En wat is er eigenlijk gebeurd met Andy’s vader? De vragen die de thrillerserie ‘Pieces of Her’ opwerpt zijn interessant, de antwoorden zijn dat helaas minder.

Na het gewelddadige begin lijkt ‘Pieces of Her’ een spannende thriller te zullen worden, maar de dreiging smelt in de volgende afleveringen als sneeuw voor de zon. Laura zegt dat haar dochter niet één minuut langer bij haar kan blijven en stuurt haar in alle haast weg, maar blijft vervolgens rustig zelf thuis en opent ongewapend de deur voor agenten, journalisten, louche figuren in maatpakken en haar ex. Andy is al evenmin overtuigd van de ernst van de situatie en beslist, in plaats van te vluchten, om bibliotheken, gevangenissen, politieke conferenties en vervreemde familieleden te bezoeken, terwijl ze haar ware familiegeschiedenis uitpluist.

‘Pieces of Her’ is opgebouwd rond een mysterie dat in een kwartier kan worden uitgeklaard, als de twee hoofdpersonages gewoon eens met elkaar zouden praten. Maar de reeks houdt moeder en dochter vijf van de acht afleveringen uit elkaar. De makers vinden het vreemd genoeg ook wijselijk om, naarmate de finale dichterbij komt, het verhaal met steeds meer flashbacks te onderbreken. De reeks begaat zo een hoofdzonde als thriller: het is zelden spannend. Showrunner Charlotte Stoudt heeft nochtans aan ‘Homeland’ en ‘House of Cards’ gewerkt, twee shows die op hun beste momenten bloedstollend waren.

Als drama werkt de minireeks evenmin. De makers proberen de intieme maar complexe band tussen een moeder en dochter uit te diepen, wat quotes oplevert als ‘Je zult er misschien van schrikken, maar mijn leven is niet begonnen op het moment van jouw geboorte.’ Maar het camerawerk is te afstandelijk, de dialogen zijn te mechanisch en de personages voelen eerder als pionnen in een plot dan als levende en consequente wezens. Zo lijkt Andy het ene moment een onbeholpen deerne, het andere moment een geboren spionne. Nog een geluk dat veterane Toni Collette, die u kent uit ‘Hereditary’ of ‘The Sixth Sense’, haar uiterste best doet om Laura enig leven in te blazen.

Karin Slaughter verkocht de afgelopen twintig jaar meer dan veertig miljoen exemplaren van haar thrillers, maar niet één vond de weg naar het grote of kleine scherm, tot nu. Jammer dat ‘Pieces of Her’ haar niet overtuigender op de kaart kan zetten.