Review: The Place Beyond The Pines (★★1/2☆☆)

De titel geeft het al een beetje aan. ‘The Place Beyond the Pines’, de plek voorbij de pijnbomen: proef de klefheid op uw lippen; dit had de titel van een tearjearker van Nicholas Sparks kunnen zijn.

Het gebroeders Dardenne-achtige camerawerk en de tattoos op het bovenlijf van de als immer diep voor zich uitturende Ryan Gosling wekken nog even de indruk dat je in een lekker rauw realistisch drama bent terechtgekomen, maar net zoals in ‘Blue Valentine’, de ietwat over het paard getilde debuutfilm van Derek Cianfrance (ook al met Gosling), gaat het om een valse rauwheid, een visuele begoocheling, een ribbelige verpakking waar in realiteit een hele hoop gladde weekendfilmmeligheid onder schuilgaat (Misgelopen liefdes!

Afwezige vaders! Verloren zonen!). Twijfelachtige vertolkingen ook: in Eva Mendes kunnen wij – ondanks haar overnadrukkelijke droeve oogopslag - écht geen wanhopig dienstertje zien, en Gosling doet in wezen zijn ‘Zie mij Marlon Brando doen’-kunstje uit ‘Drive’ nog eens over, met dat verschil dat hij dit keer op een snelle brommer door de straten raast. En Ray Liotta als corrupte flik? Wééral?

Bekijk de trailer: