‘Schitt’s Creek’ is een geniepige serie, eentje die stiekem en zeer zachtjes de klauwen in het hart zet

‘Dankzij jullie frauduleuze manager zijn jullie alles kwijtgespeeld,’ zo verklaart de advocaat van de familie Rose, ‘De overheid laat je slechts één bezit houden.’ Waarop moeder zucht: ’Och, onze kinderen zeker?’ Aldus begint een van de meest besproken en gelauwerde comedyreeksen van het vorige decennium: ‘Schitt’s Creek’, waarin een hautain rijkeluisgezin zich genoodzaakt ziet opnieuw te beginnen in een klein plattelandsdorp, ooit gekocht als een grap en nu een laatste reddingsboei.

In Amerika is ‘Schitt’s Creek’ een waar fenomeen: de zes seizoenen van de reeds afgeronde comedyreeks bleken een regelrechte hit op Netflix én op de Emmy’s. In Vlaanderen ontbreekt de serie in de catalogus van Netflix en vormt de vertoning van het eerste seizoen op Eén een allereerste kennismaking. Introducties zijn aan de orde!

Meet the Roses. Pater familias Johnny (Eugene Levy, bekend van de ‘American Pie’-films) is een geboren businessman en het enige gezinslid met een voet – of ja, eerder een teen – in de echte wereld. Moeder Moira (Catherine O’Hara) was eens, in een ver verleden, een beroemde soapster en heeft daardoor kuren gelijkaardig aan de door de spotlights geobsedeerde actrice in ‘Sunset Boulevard’. Moira is met haar duizelingwekkende collectie pruiken en bizarre accent ook het grappigste gezinslid, met als hilarisch hoogtepunt haar dronken prestatie in een reclamefilmpje voor een fruitwijnboer.

De telgen van Johnny en Moira heten Alexis (Annie Murphy) en David (Dan Levy). Beiden hebben nog nooit één dag in hun leven gewerkt. Alexis – een Paris Hilton in wording – heeft een onstilbaar verlangen naar alles wat zij niet kan of mag krijgen. David trekt zijn neus op voor mensen die geen designerkledij dragen en weet zijn vele frustraties steeds haarscherp uit te drukken. Van ‘I’m trying very hard not to connect with people right now’ tot ‘Very uninterested in that opinion’.

Het verhaal start als een soort mockumentary van celebrity-shows zoals ‘Keeping Up With The Kardashians’ of ‘The Real Housewives’. De Roses sukkelen met het opmaken van het eigen bed in het mottige motel waar ze verblijven. David houdt het geen uur vol als inpakjongen in de plaatselijke supermarkt. Moira ziet een bezoek aan de lagere school als haar grootste acteerkans in jaren. Overal waar ze komen in dit landelijke dorpje, waar de burgemeester in een verroeste truck rijdt en iedereen iedereen kent, zijn de Roses een vis op het droge.

Maar ‘Schitt’s Creek’ is een geniepige serie, eentje die stiekem en zeer zachtjes de klauwen in het hart zet. Er bloeit iets onverwacht en ongemakkelijk en mooi tussen David en Stevie (Emily Hampshire), de motelbediende met een weergaloos gevoel voor droge humor. Moira en Jocelyn (Jennifer Robertson), de vrouw van de burgemeester, lijken meer op elkaar dan zij allebei op het eerste zicht dachten. En Alexis geraakt algauw in een driehoeksrelatie verzeild, met een aardige dierendokter aan de ene kant en een brute hippie aan de andere. De Roses geraken met elke aflevering meer gehecht aan het dorpje dat ze denken zo intens te haten.

‘Schitt’s Creek’ werd bedacht door vader en zoon Eugene en Dan Levy, die in de serie dezelfde familieband neerzetten (leuk om weten: dienster Twyla is Sarah Levy, dochter/zus van). Ondanks het feit dat beide heren nog nooit een televisiereeks maakten, leveren zij meteen een volwaardig, toonvast en uiterst innemend exemplaar af. Het gebeurt zelden dat een serie al tijdens de eerste afleveringen zo vertrouwd en doorleefd aanvoelt. En de kwaliteit van ‘Schitt’s Creek’ zou in latere jaargangen alleen maar moeten stíjgen, zo beloven althans Amerikaanse critici en IMDb-gebruikers. Dames en heren aan de Reyerslaan, jullie weten wat jullie te doen staat.