film★★★½☆
‘Shaun the Sheep Movie’: Lachen, gieren en brullen met Shaun het Schaap
Er wordt hier en daar beweerd dat Shaun het beroemdste schaap ter wereld is. Klopt niet: het beroemdste schaap ter wereld is natuurlijk Lucy het Lammetje, dat het in het gelijknamige prentenkartonboekje iets te warm heeft in haar wollen jas en op zoek gaat naar een beetje koelte. Maar in afwachting van ‘Lucy: The Movie’ dient u zich onverwijld te reppen naar ‘Shaun the Sheep Movie’, zonder meer de grappigste film die u dezer dagen in de donkere zaal kunt bekijken.
Voor diegenen onder u die nooit verder zijn geraakt dan Beertje Colargol: het door Nick Park bedachte Shaun het Schaap maakte voor het eerst zijn opwachting in de briljante Wallace & Gromit-kortfilm ‘A Close Shave’ (1995). Na zijn eigen spin-offserie heeft Shaun nu dus ook zijn eigen speelfilm gekregen – en die is fantastisch.
Na het vermakelijke maar uiteindelijk toch niet zó memorabele ‘The Pirates! Band of Misfits’ stond Aardman, de stopmotiondroomfabriek uit Bristol, ook wel een heel klein beetje bij de fans in het krijt, of beter gezegd: in de klei. Het leek erop dat het samenwerkingsverband met het Amerikaanse Sony Pictures Animation de charmante Aardmanstijl wat had gecorrumpeerd: vloeibare magie was vervangen door drukke actie in 3D. Met ‘Shaun the Sheep Movie’ keren de Engelse claymation-tovenaars terug naar hun corebusiness: onwaarschijnlijk hilarische figuren die de gekste avonturen beleven.
‘Shaun the Sheep Movie’ telt geen enkel lijntje dialoog, maar knettert van de visuele vondsten. Onze favoriete lachkrampmomenten: de koe die over de maan vliegt, de doortocht in het sterrenrestaurant Le Chou Brûlé, en de oudedametjesvermomming. En let ook eens op de manier waarop Shaun en de andere schapen de boer in slaap proberen te krijgen: ze laten zich tellen, of wat dacht u! Zonder gemekker: de beste Aardman sinds ‘Chicken Run’.
