Spider-Man: Homecoming

Al slingerend naar de bioscoop!

ACTIE Eindelijk weet Marvel nog eens te verrassen! Wij riepen nochtans spontaan ‘Duh!’ toen ons ter ore kwam dat de ‘Spider-Man’-mythologie voor de zoveelste keer een doorstart zou krijgen. Was dit nu echt nodig? Het antwoord luidt: ja. De fans zullen de nu volgende uitleg hoogst onromantisch vinden, maar dat er na Tobey Maguire en Andrew Garfield alwéér een nieuwe Spidey rondslingert, heeft te maken met een gortdroge rechtenkwestie. Dat zit zo: als Sony Pictures het zou verzuimen om nu en dan een nagelnieuwe ‘Spider-Man’-film te releasen, dan vloeien de uiterst lucratieve filmrechten op het populaire personage terug naar de oorspronkelijke eigenaar van de spinnenman, de Marvel Studios. Vandaar dus deze reboot: het is jandorie van móéten.

Om de zaak nog wat ingewikkelder te maken, hebben Sony Pictures en de Marvel Studios ondertussen een onderlinge deal afgesloten die uitstippelt dat Sony het geld voor de toekomstige Spider-Man-films op tafel legt, maar dat de Marvel Studios zich mogen bezighouden met de creatieve aspecten: de stijl, de cast, de plot. Het resultaat van die samenwerking is dat veel fans in ‘Spider-Man: Homecoming’ hun natte droom realiteit zien worden: eindelijk maakt de webslingeraar zijn intrede in hetzelfde Marvel Cinematic Universe waarin ook Captain America en Iron Man rondzoeven. In de nieuwe film zien we hoe Old Webhead er genoeg van heeft om katjes uit bomen te redden en staat te popelen om deel uit te mogen maken van het Avenger-team. Zelf zaten wij er op voorhand een beetje mee in dat ‘Homecoming’ de zoveelste overgangsfilm zou worden naar het in 2018 uitkomende ‘Avengers: Infinity War’, maar – en nu komen we eindelijk ter zake – al na vier scènes vielen alle zorgen van ons af en beseften we dat we in een speelse en genietbare film waren terechtgekomen.

Eindelijk zagen wij nog eens een goeie booswicht: Adrian Toomes alias The Vulture (Michael Keaton) is geen oppergod zoals Ultron of Ego uit ‘Guardians of the Galaxy Vol. 2’, maar een verrassend aardse New Yorkse working class-gozer die uit gerechtvaardigde wrok boze plannen smeedt. En ook de kennismaking met de nieuwe Peter Parker mag er wezen: wat een fantastische vondst om het luchthavengevecht uit ‘Captain America: Civil War’ opnieuw te laten zien door Peters videodagboek! Nog meer pluspunten: de frisse vertolking van Tom Holland, die Peter in de eerste plaats neerzet als een schooljongen en pas in de tweede plaats als een superheld; de sprankelende chemie tussen Peter en Tony Stark (Robert Downey Jr.); én de goofy humor, zoals wanneer Peter zijn door Tony afgeleverde hoogtechnologische pak uitprobeert.

Dít is wat het nu al enkele jaren aanmodderende Marvel Cinematic Universe nodig had: een opstoot van fun! De sombere Batman in ons miste wel de lekkere gravitas van de superheldenfilms uit het DC Comics-universum, maar van de andere kant is het zoals rabbi Yoshi Lulkoekstein ooit zei: met gravitas alleen vul je de ziel niet. En we hebben ook iets bijgeleerd: wanneer hij bij gebrek aan wolkenkrabbers niet kan rondslingeren, dient Spider-Man het zoals elke andere sterveling op een lopen te zetten.