Sporticoon Mo Farah onthult zijn traumatische levensverhaal: ‘Het enige wat ik kon doen was wegrennen’

Sporticoon, Britse trots, wereldkampioen en dat allemaal onder een naam die eigenlijk niet de zijne is. Steratleet Mo Farah treedt vanavond naar buiten met zijn verleden met een documentaire op BBC One over zijn tragische verhaal van mensensmokkel, slavernij en kindermisbruik. “Ik heb geen idee hoeveel mensen in dezelfde situatie zitten als ik. Ik ben gered omdat ik simpelweg hard kon rennen.”

Hij is een sporticoon in het Verenigd Koninkrijk, hij werd zelfs Sir Mo Farah. Liefst zes keer liep hij naar de wereldtitel op de 5000 en 10.000 meter. Maar het waren de vier olympische titels van 2012 en 2016 die hem in het Verenigd Koninkrijk een onsterfelijke status gaven. De inmiddels 39-jarige atleet droeg al die jaren een groot geheim met zich mee. Hij heet helemaal niet Mo Farah, zijn echte naam is Hussein Abdi Kahin. “De waarheid is dat ik niet ben wie je denkt”, zegt hij in een documentaire die de BBC vanavond uitzendt.

Daarin onthult hij zijn ware levensverhaal. Een verhaal over mensensmokkel, slavernij en kindermisbruik. Hij wil het nu vertellen om het bewustzijn over die problemen te vergroten. “Ik heb geen idee hoeveel mensen in dezelfde situatie zitten als ik. Ik ben gered omdat ik simpelweg hard kon rennen.”

Met valse identiteitspapieren kwam hij Engeland binnen

Farah vertelde altijd dat hij samen met zijn ouders uit Somalië op jonge leeftijd naar het Verenigd Koninkrijk was gevlucht. In werkelijkheid is zijn vader Abdi al overleden toen hij vier was, getroffen door een verdwaalde kogel in de Somalische burgeroorlog. De familie woonde in Somaliland dat in 1991 de (nooit erkende) onafhankelijkheid uitriep.

Op zijn achtste werd ‘Hussein’ door zijn moeder naar hoofdstad Djibouti gestuurd. Een vrouw die hij nooit eerder had gezien, vloog met hem naar Engeland. Hij kwam door de douane met valse identiteitspapieren, met daarop de naam en een foto van ene Mohamed Farah, een identiteit die van een andere Britse jongen gestolen was. De vrouw vertelde hem dat hij in Europa bij familie zou gaan wonen. Daar was hij ‘opgewonden’ over. “Ik had nog nooit in een vliegtuig gezeten.”

De vrouw nam hem mee naar haar flat in Hounslow, West-Londen. Ze pakte hem meteen het papiertje af waarop contactgegevens van zijn familieleden stonden. “Vlak voor mijn neus scheurde ze het in stukken en stopte het in de prullenbak. Op dat moment wist ik dat ik in de problemen zat”, vertelt hij in de docu The Real Mo Farah.

Hij sloot zichzelf op in de badkamer

Hij werd gebruikt als huisslaafje, moest huishoudelijk werk doen, op kleine kinderen passen. Anders kreeg hij geen eten. “Vaak sloot ik mezelf gewoon op in de badkamer, om te huilen.” De eerste paar jaar mocht hij ook niet naar school. Vanaf zijn twaalfde ging hij naar het Feltham Community College, waar de leerkrachten hoorden dat hij een vluchteling was. Zijn oude gymleraar Sarah Rennie vertelde de BBC dat hij ‘onverzorgd’ naar school kwam, amper Engels sprak en ‘emotioneel en cultureel vervreemd’ was.

Een andere gymleraar, Alan Watkinson, zag dat de jonge ‘Mo’ een ander mens werd als hij aan sport deed. “Het enige wat ik kon doen om uit deze situatie komen, was wegrennen, wegrennen.” Dankzij die leraar werd hij weggehaald bij het gezin dat hem dwong te werken. Bij een ander Somalisch gezin leefde hij op. In 2000 werd hij officieel Brits staatsburger, als Mo Farah. Omdat die identiteit op onjuiste gronden is verstrekt, kan hem die nu worden afgenomen. Het Britse ministerie van binnenlandse zaken heeft echter al laten weten dat Farah zich geen zorgen over hoeft te maken.

Voor de WK atletiek, die vrijdag in Amerika beginnen, wist hij zich net niet te plaatsen. In oktober loopt Farah in Londen zijn eerste marathon na drie jaar.

‘The real Mo Farah’

om 22.00 op BBC One

(Trouw)