Terug naar morgen

Het vlindereffect op z’n Vlaams.

Twee wetenschappers (Koen De Graeve en Robrecht Vanden Thoren) vinden een manier waarop ze een e-mail naar het verleden kunnen versturen. Het had de pitch kunnen zijn van een jeugdboekje uit de roemruchte, in Averbode gedrukte ‘Vlaamse Filmpjes’-reeks waarop je je vroeger in de lagere school kon abonneren: ‘Vlaamse Filmpjes presenteert: De brief uit de toekomst!’ Klein probleem: in plaats van een onschuldige foutmelding (‘Kan de server niet vinden’), brengen de e-mails die de wetenschappers versturen een fatale verstoring in het ruimte-tijdcontinuüm teweeg.

De beklemmende hoogwerkersscène laat zien dat er in debuterend regisseur Lukas Bossuyt een knap vakman schuilt, maar het verhaal, dat soms doet denken aan de zwaar onderschatte thriller ‘The Butterfly Effect’ met Ashton Kutcher, kon cleverder. De aanzet is goed – je voelt dat de cineast iets moois wil zeggen over liefde door tijd en ruimte heen – maar in de tweede helft begint het spel met de tijdslijnen en de parallelle realiteiten meer en meer op een running gag te lijken. Matteo Simoni die, half bedolven onder de oudeknarrenmake-up, een grijsaard vertolkt die de vader van Koen De Graeve zou kunnen zijn? Kan de geloofwaardigheid niet vinden.

Bekijk de trailer: