The Beatles vroren bijna dood en andere dingen die we leerden uit Dave Grohls docu ‘What Drives Us’

Dave Grohl zoomt in op de armetierige beginjaren die praktisch elke rockster heeft moeten doorstaan in zijn ronkende rockdocumentaire ‘What Drives Us’, vrijdag 30 april in première op Amazon Prime Video. De lads van The Beatles vroren bijna dood, U2 infiltreerde geheel per ongeluk een Oost-Duitse legerbasis en No Doubt gaf van jetje in een compleet lege zaal. De strafste verhalen uit Grohls aanstekelijke ode aan rock-‘n-roll leest u – waar anders! – bij Humo.

‘What Drives Us’ is nu te zien op Amazon Prime

‘Ik had een moeilijke jeugd. Ik faalde op school en zat sinds mijn elfde aan de drugs. Ik was bovenal doodsbenauwd om thuis te zijn. Mijn stiefvader was een gewelddadige junkie, die zichzelf meermaals van kant dreigde te maken en zelfs op politieagenten schoot. Weet je wat mij overeind hield? Trompetles op school. Telkens ik dat verdomde instrument aan mijn lippen zette, vergat ik alles.’ (Flea)

‘Ik verliet school op mijn vijftiende en deed de nachtshift – lange uren, dubbel loon - vanaf mijn achttiende. Dagelijks trok ik met mijn knapzak naar de fabriek, tot ik op een dag bleef stilstaan om naar de zonsondergang te kijken. Mijn collega’s vroegen me wat er scheelde, waarop ik verzuchtend zei: ‘Denk eens aan wat mensen over de hele wereld aan het doen zijn, terwijl wij alweer een nachtje in een donker hol zwoegen.’ Ze verklaarden me zot.’ (Brian Johnson, zanger van AC/DC)

‘Ik herinner me een concert in Mississippi waarvoor we niet één kaartje hadden verkocht. We trommelden last minute vier meiden op in ons motel en gaven vervolgens álles op het podium. Vier mensen in het publiek, zeven muzikanten op de planken: we gingen om de beurt van het podium, om de cijfers wat eerlijker te verdelen. Onvergetelijk.’ (Tony Kanal van No Doubt, de band van Gwen Stefani)

‘We reden naar Liverpool na een concert met The Beatles in Londen, op wat de koudste nacht ooit voelde, toen de voorruit van ons busje brak. Om toch warm te blijven, beslisten we om met ons vieren op elkaar te gaan liggen op de achterbank. Wie bovenop lag, mocht een slokje whisky nemen, waarop die weer naar de onderkant van de stapel moest. Zo wisten we thuis te komen zonder dood te vriezen.’ (Ringo Starr)

‘Er was eens een topless meid in Detroit. Ze nam haar beenprothese af, stak er een roos in en reikte het me aan. Ik heb daar foto’s van.’ (Steven Tyler van Aerosmith)

‘We reden eens per ongeluk een Oost-Duitse legerbasis binnen. Soldaten stevenden met machinegeweren en honden op ons af. Ze vonden vier haveloze muzikanten op matrassen in de koffer van een krakkemikkig busje.’ (The Edge)

‘We begonnen met een kolonne van personenwagens. Daarna promoveerden we naar een krap busje. Dan volgde een degelijke bus. Dan twee bussen, eentje voor de crew en eentje voor de band. Om te eindigen met één bus per bandlid. Het is een mijlpaal in het leven van elke rockster, wanneer je eindelijk op je gemak in je eigen tourbus naar het toilet kunt. (Tony Kanal)

‘Eet curry en flatulentie volgt onvermijdelijk. De windjes in ons busje waren soms zo erg, dat we de ruitenwissers aanstaken.’ (Brian Johnson)

‘Als je een scheet in een wagen laat, geef het toe, anders komen daar problemen van.’ (Levensadvies van Ringo Starr)

‘Het voelde alsof we al dagen onderweg waren, toen ik ineens een dood biggetje langs de weg zag. ‘What the fuck!’ riep ik in paniek. Iets verderop lag er nóg één. De band heeft me er vervolgens op moeten wijzen dat het slechts zandzakken zijn. Ik was blijkbaar zo vermoeid van al dat touren, dat ik dingen zag die er niet waren.’ (Ian MacKaye van Fugazi en Minor Threat)

‘Je doet vreemde huiduitslagen op, stinkt uren in de wind, maakt ruzie met je bandleden, kakt in je broek en eet de ranzigste rommel. Het voelt alsof je een bende bent van rondtrekkende zigeuners met als enige doel alles plat spelen. Hemels.’ (Flea)

‘Red Hot Chili Peppers is gebouwd op het plezierprincipe. Pijn komt uit het dagelijkse leven, en het podium is waar je die pijn kunt uitdrijven. Muziek spelen met mijn beste vrienden is ultieme euforie.’ (Anthony Kiedis in een opgerakeld gesprek met de Nederlandse presentator Jan Douwe Kroeske op Pinkpop)

‘Er hoeft geen einde te komen aan een muziekcarrière. Er zijn jazzmuzikanten die sterven op het podium. Wat anders moeten we doen?’ (St. Vincent)