‘The One’ op Netflix is een romantisch drama, een spannende detective én een shakespeareaanse tragedie tegelijk

Een paar jaar geleden was het nog enigszins gênant om op feestjes te vertellen dat jij en je geliefde elkaar via het internet ontmoet hadden. Inmiddels zijn datingapps eerder regel dan uitzondering. Netflixserie ‘The One’ gaat nog een stapje verder.

Soms hangen bepaalde ideeën in de lucht. Of: soms vraagt de tijdgeest om bepaalde ideeën, waardoor verschillende mensen op hetzelfde moment met hetzelfde idee aan de slag gaan. We leven in een tijd waarin we alles in groeiende mate door technologie laten bepalen, en het is dus logisch dat kunstenaars de grenzen van die ontwikkeling gaan verkennen. De afgelopen jaren stelden meerdere makers zich de vraag: wat gebeurt er als we de zoektocht naar de ware liefde overlaten aan de wetenschap? In 2019 was er de Franse serie ‘Osmosis’, onlangs verscheen op Amazon Prime Video het Amerikaanse ‘Soulmates’, en nu komen de Britten met ‘The One’, gebaseerd op de gelijknamige roman van John Marrs.

‘The One’ is sciencefiction die zich afspeelt in onze huidige maatschappij. Geen liefdesrobots dus zoals in ‘Her’, ook geen futuristische hersenimplantaten zoals in ‘Osmosis’, slechts één wetenschappelijke ontdekking doet de wereld op haar grondvesten schudden: op basis van hun DNA-profiel kunnen mensen die biologisch gezien de perfecte partners vormen aan elkaar gematcht worden. Ware liefde dus, een hartstochtelijke verbintenis vanaf de eerste ontmoeting en vocht dat onbegrensd tegen de plinten klotst. Rebecca Webb, een ambitieuze wetenschapper en zakenvrouw, zet dit gegeven om in een lucratieve handel, door via haar bedrijf The One liefde op bestelling te leveren. Binnen de kortste keren zijn miljoenen mensen aan elkaar gekoppeld, zonder ergerlijke formaliteiten als datingapps en eindeloze reeksen mislukte afspraakjes. De techniek werkt zo goed dat het percentage scheidingen explosief stijgt en gezinnen massaal uiteen vallen. Niemand kan weerstaan aan de lokroep van de ware liefde.

‘The One’ is opgebouwd als een mozaïekvertelling, waarin alle puzzelstukjes met elkaar verbonden zijn. Ieder karakter krijgt op zijn eigen manier te maken met de nieuwe technologie, die keer op keer het leven op zijn kop zet. Elk facet van de liefdesrevolutie wordt uitvoerig belicht, waardoor het thema zowel inhoudelijk als emotioneel wordt uitgediept. En Rebecca is de spin in het web, die alle touwtjes in handen heeft. Ze is een fascinerend hoofdpersonage, zo één waar je uren naar kunt kijken zonder dat het verveelt. Voortdurend vraag je je af wie je voor je hebt, en steeds weer kom je bedrogen uit. Actrice Hannah Ware maakt van Rebecca een verslavend enigma, even aantrekkelijk als ongrijpbaar.

‘The One’ weet in acht afleveringen een hoop te bereiken. Niet alleen word je meegenomen in een filosofisch doolhof naar de betekenis van liefde, ‘The One’ is tegelijkertijd een romantisch drama, een spannende detective én een shakespeareaanse tragedie. De uiteindelijke ontknoping, waarin alle lijnen samenkomen tot een ultiem middelpunt, zal voor sommigen iets erover zijn. Maar vergezocht of niet, ‘The One’ zit degelijk in elkaar, waardoor de grote stappen die genomen worden zelden geforceerd aanvoelen. Als je na de cliffhanger nahijgend de aftiteling voorbij ziet trekken, pak dan je geliefde nog maar even stevig vast: wees blij dat je elkaar gevonden hebt, want het kan zo voorbij zijn.