FILM★★½☆☆
‘The Worst Person in the World’: mag je aan het okselzweet ruiken van iemand die niet je geliefde is?
Ruik eens aan mijn oksel.
Aan het okselzweet ruiken van iemand die niet je geliefde is: is dat overspel? De kwestie is aan de orde in dit portret van een 30-jarige dame die haar relatie opblaast omdat ze naar eigen zeggen een knagend onbehagen voelt, én omdat ze het iets te leuk vindt om aan andere oksels te ruiken.
Echt geïnspireerd kun je de regie niet noemen (hup, daar wordt weer een popsong onder een beeldmontage gezet), maar de hoofdactrice laat het scherm sprankelen. Hoe jammer voor haar, én voor ons, dat de cineast zich in de tweede helft ineens geroepen voelt om van zijn tot dan toe behoorlijk speelse film ineens een sentimenteel drama te maken. Dan liever de cinema van Woody Allen of Noah Baumbach: zij verstaan tenminste de kunst om onderwerpen zoals schuld en wroeging in één briljante oneliner af te handelen. Hier met die oksel!
Vanaf 17 november in de bioscoop.
