Toen Fabrizio uiteindelijk voor Madieke koos in ‘De bachelor’, had hij alle liefde al zorgvuldig kapotgemaakt

De finale van ‘De bachelor’ opende met slowmotionbeelden van Fabrizio Tzinaridis die in zijn eentje door een bos wandelde. Hij zuchtte diep, pakte een tak van de grond en smeet die voor zich uit, daarna staarde hij met een gepijnigd gezicht in de verte. Je kon er onmogelijk naast kijken: de bachelor was aan het denken.

Er was dan ook veel om over na te denken. Bijvoorbeeld: kan een mens echt veranderen? Vóór ‘De bachelor’ van start ging, beweerde Fabrizio van wel. In interviews vertelde hij dat hij hard aan zichzelf had gewerkt, dat hij niet langer die foute playboy uit ‘Temptation Island’ was. Goedele Liekens, kamerlid voor Open VLD en presentatrice van het programma, deed daar nog een schepje bovenop en beweerde in Humo dat de bachelor vooral op zoek was naar ‘de vrouw die de moeder van zijn kinderen wordt’. ‘We cannot become what we want, by remaining what we are,’ staat er op een tegeltje op het Instagram-account ‘Life with Fabrizio’, waar de tattoo-artist zich ook een lifecoach waant.

De geboorte van Fabrizio 2.0 werd gevierd met een sobere programmatrailer, waarin je een nette man in een net kostuum achter een vleugelpiano zag zitten. Misschien, zo kon je als kijker toen nog denken, een beetje tegen beter weten in, moest je ook niet te snel oordelen. Je kon iemand gewoon een tweede kans geven, zeker een man die zo verdienstelijk pianospeelt. De piano verdween samen met alle goede intenties snel uit beeld toen de villa met vijftien vrijgezelle vrouwen de deuren opende. De programmamakers konden opgelucht ademhalen: in amper een paar dagen tijd had Fabrizio het halve kandidatenbestand gezoend of betast.

Zelden stopte iemand zo overvloedig veel guilty in een guilty pleasure, als je niet oplette, zou je zomaar het idee krijgen dat hier en daar een les te rapen viel. Ach, dat is het geruststellende van een programma als ‘De bachelor’: hier leert niemand ooit iets, zeker de kijker niet. Aflevering na aflevering werden we getrakteerd op een vrijgezel met het ego van een Grieks schiereiland. Een man die op zoek is naar een ‘lief meisje’, omdat hij licht overstuur raakt van alleen al het idee dat een vrouw hem zou kunnen overschaduwen. ‘Ze moet weer even met haar beide voetjes op de grond gezet worden,’ zei Fabrizio over Phaedra, één van de vrouwen die hem wat te mondig werd, waarna hij een masterclass toxische masculiniteit tentoonspreidde waar studenten genderstudies nog jarenlang hun eindwerk aan kunnen wijden. Phaedra raakte er zo door gekwetst dat ze zijn roos weigerde en opstapte, een unicum in het programma.

Maar dat waren niet de dingen waar Fabrizio over nadacht in het bos. Hij was bezig met zijn finale keuze, er waren nog twee vrouwen en één roos over: ging hij voor woordvoerder Margaux, die volgens zijn vader als twee druppels water op zijn ex leek, of werd het sportcoach Madieke? Dat het die laatste zou worden, was al weken overduidelijk voor iedereen, behalve voor Fabrizio zelf. ‘Ik zat er eerst niet zo in,’ verklaarde hij aan Goedele, waarop zij riposteerde: ‘Maar toen in die jacuzzi, toen zat je er toch wel in?’

Voor Fabrizio was de keuze zelfs zo lastig geweest dat hij in de voorlaatste aflevering nog met alle drie de finalistes het bed in was gedoken. ‘Had je die seks nu echt nodig om je beslissing te nemen?’ peinsde Madieke. Fabrizio mompelde iets over schuldgevoelens, maar in de voice-over vertelde hij dat hij zichzelf niets kwalijk nam. ‘En de dames mij, denk ik, ook niet.’

Tijdens de slotscène lazen Fabrizio en de toekomstige moeder van zijn kinderen elkaar een liefdesbrief voor. Madieke verstarde halverwege: ‘Spijtig, dat moment waarop ik met veel onbegrip deze brief, waar ik zo trots op was, moest herschrijven. Ik denk dat het beter is als we het hier nog eens over hebben.’ In de ruimte achter Fabrizio en Madieke was een schreeuwerig roze hart opgehangen. Als je heel goed keek, zag je de eerste scheurtjes al.