‘Uncoupled’ plaatst de clichés over homoseksualiteit in een genuanceerde context die recht doet aan de realiteit

Bakken met geld, fijne vrienden, een eindeloze reeks aan cocktailfeestjes in downtown New York: het leven van Michael Lawson gaat over rozen. Tot zijn verkering het na zeventien jaar onverwacht uitmaakt.

Wie de juiste woorden kiest, kan eenvoudig doen geloven dat ‘Sex and the City’ en het nieuwe ‘Uncoupled’ één en dezelfde serie zijn: een groep bevriende Manhattanites worstelt zich door het datingleven in een dik aangezette maar hartverwarmende dramedy. De Sarah Jessica Parker van dienst – blond, even charmant als irritant en met een driedelige naam – is Neil Patrick Harris. Zoals de titel al doet vermoeden, ziet zijn personage Michael in de eerste aflevering zijn relatie uit elkaar spatten. Na zeventien jaar moet de succesvolle makelaar zich opeens staande houden in een wereld waarvan hij de regels niet meer kent. Volledig uit het lood geslagen vecht Michael zich door de zeven fasen van rouw, daarbij uiteraard gesteund door zijn beste vrienden.

Het lijkt erop dat makers Darren Star (niet toevallig ook de man achter ‘SATC’) en Jeffrey Richman geprobeerd hebben een staalkaart te presenteren van het New Yorkse homoseksuele leven anno 2022. Daarbij slaan ze de plank op het eerste gezicht een beetje mis: enerzijds vervallen ze in hun streven naar representatie in een overcompleetheid die onrealistisch aandoet, anderzijds wordt soms teruggegrepen op uitgekauwde stereotyperingen. Toch vullen die tegenstrijdige elementen elkaar uiteindelijk verrassend goed aan: natuurlijk bestaat de gay scene niet alleen maar uit de nichterige tasjeszwaaiers die decennialang als enige queer personages op onze schermen verschenen, maar dat betekent niet dat bepaalde clichés helemaal uit de lucht gegrepen zijn. ‘Uncoupled’ plaatst deze clichés in een genuanceerde context die recht doet aan de realiteit – weliswaar een sterk geprivilegieerde, grootstedelijke rijkeluisrealiteit, maar toch.

Het is makkelijk om een hekel te hebben aan hoofdrolspeler Harris. Zijn personages zijn vaak arrogant, gladjes en egocentrisch, en zijn humor en acteerstijl kenmerken zich niet door een grote subtiliteit. De rol van Michael past Harris dan ook als gegoten: de gelikte zakenman ziet de mensen in zijn omgeving als decorstukken in zijn eigen poppentheater. Het is voor de kijker dan ook fijn dat het Michael in ‘Uncoupled’ flink moeilijk wordt gemaakt. Met grof geweld wordt zijn zelfbeeld als zon in het centrum van het sterrenstelsel afgebroken, waarna hij langzaam maar zeker – wie had dat verwacht – een beter mens wordt. De flauwe grappen en emotionele scènes wisselen elkaar in een verslavend ritme af, wat samen met een prachtboeket aan bijpersonages de serie zeer binge-gevoelig maakt. De acht afleveringen zijn voorbij voor je het doorhebt – gelukkig laat het script genoeg ruimte voor een volgend seizoen. ‘Uncoupled’ heeft de potentie om uit te groeien tot een volwaardige sitcom met een lange adem.