Uren en uren achter elkaar duidt John King in een niet-aflatende woordenstroom de verkiezingsuitslagen

Zoals velen schakelde ik tijdens de Amerikaanse verkiezingen in op CNN, om zo het nieuws onversneden en intraveneus toegediend te krijgen. Ik kwam voor de meest recente uitslagen. Ik bleef voor John King.

John King is de man bij The Magic Wall, het grote aanraakscherm in de studio van CNN, waar hij samen met presentator Anderson Cooper de voorlopige verkiezingsuitslagen duidt. Op dat scherm laat King zien waar de stemmen binnenkomen, waar ze nog geteld worden, hoe de procentuele en absolute verhoudingen tussen de kandidaten zijn, waar kansen liggen en hoe de race zich nog zou kunnen ontwikkelen.

Gestoken in een onberispelijk donkerblauw maatpak, een tikkeltje krap onder de oksels, staat John King, kaarsrecht, het zilvergrijze kapsel keurig gecoiffeerd, uren en uren achter elkaar, bij dat scherm uitslagen te duiden in een denderende, niet-aflatende woordenstroom, monotoon maar helder, nooit een letter te veel. Geen onderbrekingen, geen aarzelingen, geen gehakkel. Anderson Cooper probeert er niet tussen te komen, omdat het niet kan. John King is klaar met praten als John King vindt dat hij klaar is met praten. Ademhalen doet hij in de reclameblokken. Vaak houdt hij, tijdens het praten, de vingers van beide handen even tegen elkaar ter hoogte van zijn middenrif, voordat hij met achteloos gemak de kaart van de VS op het scherm bespeelt, uitvergroot en weer wegveegt. John King lacht niet.

John King heeft een kaaklijn vierkanter dan de staat Wyoming. Ik weet dat omdat ik A: heel veel naar John King heb gekeken en B: dankzij John King inmiddels meer kennis heb van de kaart van de Verenigde Staten dan van de plattegrond van mijn eigen woning. Phoenix? Een sterk Democratisch stemmende stad in de provincie Maricopa, onderdeel van Arizona, een swingstate die sinds Clinton niet meer Democratisch stemde, maar waar het ongemeen spannend is. Tussendoor is King ook niet te beroerd om de kijker eraan te herinneren hoe democratie werkt. ‘That’s the United States of America, and we count votes. That’s what we do,’ zei King tussen neus en lippen door, als reactie op de wens van Trump het tellen van de stemmen in Pennsylvania te stoppen.

Het liefst zou John King niet slapen en tot aan het eind der verkiezingen niet van de zijde van zijn Magic Wall wijken. Maar zelfs superboomers moeten soms hun rust pakken. Na de verkiezingsdag ging John King, meldde The Washington Post, om 04.00 uur naar huis. Daar sliep hij van 05.00 uur tot 07.15. Om 11.00 uur was hij weer op televisie, fris als de dauw op een heldere herfstochtend. King zou daar blijven, zo werd hij geciteerd in The Post, ‘tot middernacht of langer, als dat nodig is’. John King. King John.

(VK)