‘Voor eens en voor altijd: ik ben een kinderhater’

‘De wonderjaren’, niet te verwarren met de gelijknamige Humo-reeks en nog minder met de al even gelijknamige Amerikaanse jaren 80-serie, is een nieuw opvoedkundig Eén-magazine onder auspiciën van twee onmiskenbare ervaringsdeskundigen: Dieter Coppens en Siska ‘kleine fuckers’ Schoeters.

SISKA SCHOETERS «Ik denk dat ik voor iedere ouder spreek als ik zeg dat er weinig vervelender is dan iemand die je wel even zal vertellen hoe je dat doet, kinderen opvoeden. Dat is dan ook allerminst de bedoeling van ‘De wonderjaren’: samen met twee specialisten – een opvoedingskundige en een kinderpsychiater – proberen Dieter en ik juist met een zo open mogelijke blik antwoorden of suggesties te bieden op de vragen die we hebben binnengekregen van kijkers. Is het een goed idee om af en toe eens ruzie te maken waar je kind bij is? Is borstvoeding echt zoveel beter dan flesjes? Wat met de fameuze pedagogische tik? Misschien leer je er iets uit, misschien ook niet, misschien denk je: ah, dat vind ik interessant, ik ga dat ook eens proberen.»

HUMO Heb je er zelf al iets van opgestoken?

SCHOETERS «O, zo veel. Niet dat ik er de hele tijd misbruik van wilde maken, maar het was natuurlijk wel zo handig om telkens een halfuur in de schmink te zitten met een jeugdpsychiater en gratis mijn vragen te kunnen stellen – normaal gesproken betaal je daar 70 euro voor (lacht). Zo heb ik haar eens gevraagd hoe het toch zou komen dat Minnie, onze jongste, af en toe zo doddelt: ‘Ma-mama-mama-mama-mama-mama-mama-ma.’ Tomas (De Soete, Siska’s partner, red.) en ik waren bang dat ze stotterde, maar volgens de psychiater was dat niet het geval: ze kan gewoon nog niet goed genoeg praten om alles te kunnen zeggen wat ze wil zeggen.»

HUMO Op de promofoto’s van ‘De wonderjaren’ hou je hooguit twee centimeter afstand van Dieter. Hoe valt dat te rijmen met de coronaregels?

SCHOETERS «Simpel: daags voor iedere opname werden we getest – ik heb echt héél veel stokjes in mijn neus gehad. Een extra voordeel was dat we makkelijker bij mensen over de vloer konden komen. Ik ben bijvoorbeeld langsgegaan bij een ‘langvoedster’, een vrouw die al vier jaar borstvoeding geeft. Dat zal wel een bakfietsvrouw zijn met een draagdoek, dacht ik, maar nee: het was een huisarts die in een chique villa woont. Misschien raar om te zeggen, maar ik vind dit programma su-per-interessant.»

HUMO Er hangt voor jou wel één groot nadeel aan vast.

SCHOETERS «Vertel?»

HUMO Íédere journalist zal je die oude uitspraak nog maar eens voor de voeten werpen over wat je weleens denkt wanneer je je kinderen in bed legt: ‘Yes! Ik ben voor minstens zeven uur van die kleine fuckers verlost!’

SCHOETERS «O, maar die uitspraak werpen ze me sowieso wel voor de voeten, of het nu over opvoeden gaat of niet. (Ironisch) Voor eens en voor altijd: ik ben een kinderhater. Daarom ook dat ik na die uitspraak nóg een kind heb gemaakt.»

De wonderjaren
Eén, woensdag 24 maart, 20.35