Willem Wallyn: 'Ik ben een grote prutser. En da's oké’
Regisseur-scenarist Willem Wallyn is uit op uw tranen: van het lachen of van het huilen, dat mag u zelf kiezen. In 'All of Us' stuurt hij een handvol terminale patiënten naar een onervaren, pas gescheiden therapeute (Barbara Sarafian) die hen met vallen en opstaan - maar toch vooral vallen - richting exit probeert te begeleiden. Opvallend: het is, ondanks een rijk cv als scenarist, pas Wallyns tweede film als regisseur - zijn éérste sinds 'Film 1' uit 1999.
WILLEM WALLYN <<Je hebt nu eenmaal van die projecten die je niet wilt afgeven. Ofwel laat je 't dan op je computer staan, ofwel kruip je zelf maar in de regiestoel. Ik was vooral bang dat een ander de bal zou misslaan. 'All of Us' is een melodrama met humor, maar de meeste regisseurs mengen niet graag stijlen en zouden dus kiezen voor óf komedie, óf melodrama. Ik moest net die gevaarlijke cocktail hebben.>>
HUMO Doceer jij aan het RITCS niet dat je nóóit stijlen mag mengen?
WALLYN <<Dat toont weer eens wat voor dubbelzinnig personage ik wel ben (lacht).>>
HUMO Wilde je de film zelf draaien omdat het thema je na aan het hart ligt?
WALLYN <<Nee, met terminale kanker heb ik weinig ervaring. Sterfelijkheid begin ik helaas wél te kennen (lachje). Ik merk het in de spiegel. En ik moet al eens vaker naar een begrafenis.
>>Ik ben een grote prutser in het leven, en ik zal een grote prutser zijn als ik sterf. Zoals zoveel mensen. Met de film wil ik iedereen geruststellen: 'Da's oké.'>>
HUMO Met welk personage identificeer jij je het meest?
WALLYN <<Met iedereen! Ik heb een groot bakkes en steek me weg achter oneliners, zoals het personage van Joke Devynck. Met het ouder worden grijp ik seksualiteit aan als reddingsboei, zoals de man die Jan Hammenecker speelt. En ik zou, ook al ben ik totaal ongelovig, zó een deal sluiten met God, zoals Bruno Vanden Broeckes personage. Alleen in de perfecte moeder die Maaike Neuville speelt, herken ik mezelf niet. Dan ben ik eerder - de Italiaan in mij - het zoontje dat haar wil redden.>>
HUMO Tot slot: is een emotionele film per definitie emotioneel om te filmen?
WALLYN <<Nee, we hebben ons goed geamuseerd. Er was maar één zwaar moment: toen er een pasgeboren kind op het naakte lichaam van Bruno werd gelegd. Toevallig had ik die dag mijn kinderen op de set uitgenodigd: 'Kom eens kijken wat papa doet!' Schoot papa toch niet vol, zeker? (lachje) Dat beeld vatte de film perfect samen: leven en dood in één mooi kader.>> (vvp)
'All of Us' is nu te zien in de bioscoop.
