tv-tip'Saar in het bos'
‘Wordt het bos na een tijd je vriend of je vijand?’
Omdat ‘Saartje in het bos’ een te hoog ‘Tiny gaat op reis’-gehalte had als programmatitel (zeer juist gezien van de makers), kunt u vanaf volgende week donderdag kijken naar ‘Saar in het bos’, een nieuw Eén-vehikel waarin Saartje Vandendriessche drie weken lang probeert te overleven in een Ardens woud. Meteen over naar de vraag op ieders lippen:
HUMO In ’s hemelsnaam, Saartje, waaróm?
SAARTJE VANDENDRIESSCHE «Omdat de VRT me had gevraagd iets te ontwikkelen met een zelfde dosis spanning en avontuur als mijn vorige programma, ‘Op de man af’. Ik wist meteen wat ik wilde: ‘Ik word de Bear Grylls van Vlaanderen!’ Eén klein probleem: ik kende niks van survival of bushcraft (lacht). Dus heb ik er een expert bijgehaald, Mike De Roover.»
HUMO Een naam die vertrouwen inboezemt.
VANDENDRIESSCHE «Ja, hè? Mike heeft veel kennis van de natuur: hij wéét dat de wortels van de lisdodde veel koolhydraten bevatten, om maar iets te noemen. Plus: hij is een aangenaam persoon om drie weken mee in een bos te zitten. Blij ook dat hij míj heeft overleefd, haha.»
HUMO Blijft de vraag waarom je zo nodig de Bear Grylls van Vlaanderen wilde worden.
VANDENDRIESSCHE «Goh, weet je: als je met zo weinig mogelijk middelen probeert te overleven in een bos, dan ga je niet alleen een connectie aan met de natuur, maar ook met jezelf. Daar had ik nood aan. Ik vroeg me af: wat zal het mentaal met me doen? Welke levenslessen of diepere inzichten zal ik meenemen uit dat bos?»
HUMO En?
VANDENDRIESSCHE «Ik ben ervan overtuigd dat ik als een beter, zachter mens uit dat bos ben gekomen. Hoewel het soms echt zwaar was. Het was het begin van de lente, maar ’s nachts vroor het nog: ijskoud heb ik het gehad. En omdat je weinig eet en dus geen reserves hebt, warm je overdag niet op. Dan word je emotioneel kwetsbaar, hè? Ik had brieven mee van thuis, van mijn dochtertje onder anderen: telkens als ik er één las, was ik totaal van de kaart.»
HUMO Stel je voor dat je pakweg in het Amazonewoud had gezeten.
VANDENDRIESSCHE «Ik wéét het, maar België vond ik al uitdagend genoeg. Ik was ook benieuwd of een Belgisch bos voldoende ingrediënten biedt om te overleven, en vroeg me af: wordt dat bos na verloop van tijd je vriend of je vijand?
»’t Is een intense ervaring geweest, vooral omdat het zo stil was. Drie weken lang had ik amper menselijk contact: de ruimte die daardoor vrijkwam, werd opgevuld met inzichten, bedenkingen, reflecties. En mijn dromen kwamen veel scherper binnen dan anders. ‘Duik een paar weken de natuur in’, zou ik iedereen willen zeggen. ‘Je zult er beter uit komen.’»
Saar in het bos
Eén, donderdag 28 oktober, 20.40